محدث قمى ، در سخنرانى موقعيتى والا و نمونه داشت . سخنان و خطابه هاى موثرش - كه تاءثير خويش را از كلام معصومين عليه السلام و وجود آن مرد پرهيزگار مى گرفت - از دل برمى خاست و بر دل مى نشست و در شنونده آنچنان مؤ ثر واقع مى شد كه مدتى از تمامى لغزشها و ارتكاب گناه بازش مى داشت و به اطاعت خدا و دورى از گناه متوجه مى نمود. در دهه اول محرم در مشهد در منزل آية الله حاج آقا حسين قمى منبر مى رفت كه ازدحام عجيبى مى شد. اغلب مقتل را از روى مصادر آن مى خواند و براى اطمينان خاطر از صحت نقل حديث ، مآخذ احاديث را به همراه داشت و بيشتر ، سلسله راويان حديث را به طور كامل قرائت مى فرمود. در ايام فاطميه در قم بنا به دعوت آية الله حاج شيخ عبدالكريم حائرى و در برابر او و بسيارى از علما و طلاب در مدرسه فيضيه منبر مى رفت و روضه مى خواند و اين سخنرانيها آنچنان جذاب و مفيد بود كه فضلا و علما انتظار مى كشيدند تا ايام فاطميه برسد و از منابر او استفاده نمايند.