رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) تصميم گرفت كه با نقباى يثرب پيمانى برقرار كند و آنان را به عنوان بقاى خويش اتخاذ نمايد، لذا به سران يثرب دستور داد كه از بين خودشان دوازده نفر را به عنوان نقيب برگزيده و به حضرت معرفى نمايند همچنان كه حضرت موسى (عليه السلام ) دوازده نفر از بنى اسرائيل را به عنوان نقباى خويش برگزيد.
سران يثرب آمادگى خويش را جهت معرفى نقبا اعلام داشتند و جبرئيل از بين آنها، نقبا را با اشاره تعيين و به رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) معرفى نمود، حضرت نيز پس از اشاره جبرئيل دوازده نفر، (نه نفر از قبيله خزرج و سه نفر از قبيله اوس ) را انتخاب نمود كه اسامى آنها به شرح ذيل مى باشد:
قبيله خزرج :  
1 - اسعد بن زراره
2 - براء بن مغرور
3 - عبدالله بن حزام (11)
4 - رافع بن مالك
5 - سعد بن عباده
6 - منذر بن عمر
7 - عبدالله بن رواحه
8 - سعدبن ربيع
9- عبادة بن صامت
قبيله اوس :  
ابوالهثيم التيهان (اهل يمن )
2 - اسد بن حصين
3 - سعد بن خنثيم (12).
پس از انتخاب نقبا مقرر شد كه در سيزدهم ذى الحجه از ايام التشريق همديگر را در خانه عبدالمطلب ملاقات كنند تا پيرامون موضوع مهاجرت و مسائل مربوط به آن تبادل نظر نمايند.
بر همين اساس با رعايت مسائل امنيتى در خانه عبدالمطلب در محل جمره عقبه گرد آمدند و پيرامون مهاجرت حضرت تصميماتى گرفتند و پيمانى مجدد امضا نمودند كه در آن جلسه اسعد بن زراره و براء بن مقرور و عبدالله بن حزام شرايط حضرت را بار ديگر پذيرفتند و نسبت به كمك و استعانت وى قول مساعد دادند كه بدان جامه عمل پوشيدند(13).


- پینوشتها -

 11- پدر جابربن عبدالله انصارى ، از اصحاب بزرگ رسول خدا (صلى الله عليه وآله )
12- تفسير قمى ، ج 1، ص 273
13- تفسير قمى ، ج 1، ص 272