در جوانى رسول خدا صلى الله عليه و آله جنگ فجار، ميان قريش و بنى كنانه و بنى اسد بن خزيمه از طرفى ، و بنى قيس بن عيلان از طرف ديگر روى داد. ((نعمان بن منذر)) پادشاه حيره كاروانى با بار پارچه و مشك به بازار ((عكاظ)) فرستاد، در اين هنگام ((براض بن قيس )) از بنى كنانه به منظور كشتن وى رهسپار شد و بر او تاخت و او را كشت و چون اين قتل در ماه حرام بود ((فجار)) ناميده شد.(26)
يعقوبى مى گويد: در ماه رجب كه نزد آنان ماه حرام بود و در آن خونريزى نمى كردند، جنگيدند، به اين جهت ((فجار)) ناميده شده است ، چرا كه در ماه حرام ، فجورى (گناهى بزرگ ) مرتكب شدند.(27)
رسول خدا بيست ساله بود كه در ((فجار)) شركت كرد(28) و جز ((يوم نخله )) در باقى روزها حاضر بود(29) و جنگ فجار در ماه شوال به پايان رسيد.

- پینوشتها -

26-  مروج الذهب ، ج 2/277-278؛ التنبيه و الاشراف ، ص 179 - ايام فجار چهارم كه جنگهايى در آن روى داد عبارت است از: يوم نخله ، يوم شمطه ، يوم عبلاء، يوم عكاظ و يوم الحريره (رك : ايام العرب فى الجاهليّة ، ص 322-341).
27-  ترجمه تاريخ يعقوبى ، ج 1/370.
28-  الطبقات الكبرى ، ج 1/128؛ التنبيه و الاشراف ، ص 178.

نوشتن دیدگاه