١ـ وقوع غزوه خندق
٢ـ وفات اباصلت هروی

1ـ وقوع غزوه خندق
در هفدهم شوال سال پنجم هـ .ق. غزوه خـندق (احزاب) بـه وقـوع پیوست. این جنگ در زمستان واقع شد. در این جنگ تعداد مسلمانان 3000 و تعداد شهدای مسلمان 6 نفر بود. تعداد كفار 10000 نفر بود ولی تعداد کشته شدگان آنها آورده نشده است.
در این جنگ مسلمانان داخل مدینه در اطراف شهر خندق كندند. در اثنای این كار منافقان جسارت‌ها به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نمودند و عمرو بن عبدود مبارز طلبید ولی كسی جرات نكرد. عمر بن خطاب از شجاعتهای عمرو سخن گفت و در مردم ایجاد ترس كرد. عبدالرحمن بن عوف گفت: «اگر عمرو بر ما چیره شود همه ما را خواهد كشت. بهترین راه این است كه محمد را دست بسته تحویل آنها دهیم»!! در چنین اوضاعی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «آیا دوستی هست كه شرّ این دشمن را کم کند؟» در این هنگام امیرمؤمنان علی(علیه السلام) عرض کردند: «من به مبارزه او می‌روم». پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) سكوت كردند و تا سه بار این كلام را تکرار کردند و هر سه بار امیرمؤمنان(علیه السلام) برای مبارزه اعلام آمادگی نمودند.
سرانجام پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اجازه فرمودند و امیرمؤمنان (علیه السلام) حركت كردند. در این هنگام پیامبر فرمود: « تمامی ایمان در برابر تمامی کفر قرار گرفت».
بعد از آن كه عمرو بن عبدود اسلام اختیار نكرد و دست از جنگ برنداشت، امیرمؤمنان (علیه السلام) او را با یك ضربت از پای درآورد . در این حال صدای تكبیر مسلمانان بلند شد و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «مبارزه علی بن ابی طالب(علیه السلام) در روز خندق از اعمال امت من تا روز قیامت افضل است» .

2- وفات اباصلت هروی
در هفدهم شوال سال 207 هـ .ق. ثقه جلیل، اباصلت (عبدالسلام) بن صالح هروی كه اهل هرات بود پس از آزادی از زندان مأمون از دنیا رفت.  وی از اصحاب امام رضا(علیه السلام) و از خواص شیعیان بود و كتاب وفاه الرضا(علیه السلام) تألیف اوست. در ایران دو قبر منسوب به آن بزرگوار است: یكی در بیرون شهر مشهد و دیگری در دروازه ری قم.