افشای سرّ پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) توسط عایشه و حفصه

در یـازدهم ذیحـجه سـال دهم هـ .ق در حـجه‌الوداع پیامبر گرامى اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) به حفصه سرّى را بیان فرمود و به او متذكر شدند:
«اگر این سرّ را با كسى بازگو كنى، لعنت خدا و ملایكه و تمامى مردم بر تو باد!» حفصه بلافاصله آن سرّ را براى عایشه بازگو كرد و عایشه هم آن را براى ابوبكر گفت؛ ابوبكر عمر را هم در جریان قرار داد. جبرئیل امین، پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) را از توطئه افشای سرّ خبر داد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)،‌حفصه را طلاق داد ولى بعداً با اصرار بعضى افراد رجوع فرمود.
آیات ابتدایى سوره تحریم به شدت در مذمت عایشه و حفصه نازل شد:
«اگر شما (همسران پیامبر) از كار خود توبه كنید (به نفع شماست زیرا) دلهایتان از حق منحرف گشته؛ و اگر بر ضد او دست به دست هم دهید (كارى از پیش نخواهید برد) زیرا خداوند یاور اوست و همچنین جبرئیل و مؤمنان صالح و فرشتگان بعد از آنان پشتیبان اویند. امید است كه اگر او شما را طلاق دهد، پروردگارش به جاى شما همسرانى بهتر برایش قرار دهد؛ همسرانى مسلمان، مؤمن، متواضع، توبه كار، عابـد، هجرت كننده؛ زنانى غیر باكره و باكره».
از عمر بن خطاب سؤال كردند كه مراد از این دو زن در سوره تحریم كه پیامبر را اذیت کردند چه كسانى هستند؟‌
عمر گفت: «مراد عایشه و حفصه است!»