نخستین زنى را که رسول خدا(ص)پس از مرگ خدیجه و پیش از هجرت به مدینه به ازدواج خویش درآورد سوده دختر زمعه بود که در زمره مسلمانان اولیه و مهاجرین حبشه هستند و چون از حبشه بازگشتند شوهرش سکران بن عمرو در مکه از دنیا رفت و سوده را در میان فامیل و قبیله‏اش یعنى قبیله«بنى عامر»که بیشتر به حال شرک به سر مى‏بردند و قبیله مهمى به شمار مى‏رفتند بى سرپرست گذارد،در چنین وضعى اگر سوده مى‏خواست به میان قبیله خود بازگردد یا ناچار بود از دیانت اسلام دست بردارد تا او را به خود راه دهند و یا اذیتها و اهانتهاى آنان را با سختى تحمل کند و در وضع رقتبارى به سر برد،رسول خدا(ص)در چنین شرایطى او را به ازدواج خویش درآورد تا هم آن زنى را که در راه اسلام سختیهایى را تحمل کرده از پریشانى و بى سر و سامانى نجات بخشد و هم قبیله‏اش را به سوى اسلام متمایل سازد.و ابن حجر در اصابة مرگ او را در سال 54 هجرى نقل کرده است.