بعد از فتح خيبر، پيامبر (ص) بخشى از فدك را كه بدون جنگ به پيامبر تعلق گرفت به فاطمه ى زهرا (س) تقديم داشتند. همچنين، از روايات چنين برمى آيد كه فاطمه ى (س) حتى تا آخرين لحظه ى زندگى مانند پدر و همسر خود به عطر علاقه مند بود و به اسماء بنت عميس فرمود:
هاتى طِيبى الّذى اَتَطَيَّبُ بِهِ. [كشف الغمه، ج 2، ص 62.] عطر مرا، همان عطرى كه هميشه مى زنم، بياور.
ام سلمه مى گويد از حضرت زهرا (س) پرسيدم آيا عطر و بوى خوش ذخيره كرده اى؟ فرمود: آرى.
رفت و شيشه ى عطرى آورد و مقدارى در كف دست من ريخت. بوى خوشى داشت كه هرگز نشنيده بودم. پرسيدم: اين عطر خوشبو را از كجا تهيه كرده اى؟ فرمود: «هو عنبرٌ» (اين عنبر است). [بحارالانوار، ج 43، صص 95 و 114.]