1. مزار مکتوم
از قصۀ حجر شد به عالم معلوم
معنای کلام فاطمه، آن مظلوم
شب غسل بده، و شب به خاکم بسپار
تا آنکه مزار من بماند مکتوم
2. هماره مظلوم
ای حجر! فدایی شهید علوی
آزادۀ پاک! زادۀ پاک عدی!
بگذشت هزار و چار صد سال و هنوز
سرسبز تویی پیرو مظلوم علی
3. شگفتا!
بر اهل ولا ندادن جان عجب است
سر گر ندهد به راه ایمان عجب است
آرام نگیرند ولو بعد از مرگ
آرامش آن پیکر بیجان عجب است
4. خورشید
در ظلمت شام، خوش درخشیدی حجر!
بر اهل ولا چه خوب تابیدی حجر!
از پیکر بیجان تو هم می ترسند
امروز چو دیروز تو خورشیدی حجر!
5. امتداد
«سر» رفته و «واو» امتدادش مانده
از «سرو» تنی رفته و یادش مانده
از حجر، هدایتی است باقی ما را
رفته است عَرَض، کنون نهادش مانده
6. رهایی
بر مرگ زدی به راحتی لبخندی
گویی که رسیده ای به شهدی، قندی
بر یاور مرتضی است مُردن شادی
ای حجر! رها شدی کنون از بندی
7. وادی خون
آن روز در آن معرکه مجنون رفتی
در وادی سرخِ همچو جیحون رفتی
گفتند که حجر ....، بی توجه بودی
سرمست میان لجۀ خون رفتی
8.رویش
در معرکه های سخت، نامت: رویش
در صرصر کفر هم پیامت: رویش
« رویش» نام دیگر حجر شده
بر چوبۀ دار شد سلام ات: رویش
9. ای مرگ
ما رمز حیات از تو داریم ای مرگ
معنای ثبات از تو داریم ای مرگ
از صولت تو اهل ولا کی ترسند؟
صد باب نجات از تو داریم ای مرگ
10. نشانۀ شهادت
با تیغ زبان دروغ و تهمت زده اند
با دشنه و سنگ هم جراحت زده اند
سنگ است که می خورد بر آن آیینه
بر حجر نشانۀ شهادت زده اند
11. شکر
من، حجر، سرِ دار، خدایا شکرت
بر دوست گرفتار، خدایا شکرت
یک بار شدم شهید در راه ولا
یک بار نه صد بار خدایا شکرت
12. یا حیدر
ای برگ برندۀ دلم یا حیدر
زیباییِ خندۀ دلم یا حیدر
در سینۀ من فقط تو جا داری و بس
تنها تو پرندۀ دلم یا حیدر
[ با اقتباس از رباعی جلیل صفربیگی ]
13. دعوت مجدد
من، حجر، اسیر دست ظلمت شده ام
قربانیِ غفلت و جهالت شده ام
یک بار، کم است کینه توزی از خصم
در محفل خون دوباره دعوت شده ام
14. استوار
آن کو دل استوار و محکم دارد
کی از کم و بیش این جهان غم دارد؟
در شاید و امّا و اگر کی ماند
آن کس که چو حجر، از ولا یم دارد؟
15. باغ و زاغ
من حجر، رفیق دردم و همدم داغ
این داغ ولا مرا برد تا صد باغ
من طایر آشیان جنت آزاد
تو تیره دل و جامه سیه همچون زاغ
عبدالحسین طالعی
*****
16. بقیعی دیگر
حجری که ز فضل شد شفیعی دیگر
رفته است فرا اوج رفیعی دیگر
خفاش نداشت طاقت نورش را
انگار به پا کرده بقیعی دیگر
17. مردی دیگر
با حضرت مرتضی رفیقی دیگر
بر امت اسلام شفیقی دیگر
مصداق « رجال صدقوا» عهدش را
آورد به جا، گشته صدیقی دیگر
18. جاودانه
زهری نه، که در راه شما نوش نکرد
تا شمع رخ خوب تو خاموش نکرد
شک نیست که جاودانه تر می گردد
حجری که فضایلت فراموش نکرد
19. یار مولی
بس شهد که در یاد شما نوش نکرد
مهر رخ روشن تو خاموش نکرد
دانم که به یادش آوردی مولا جان!
مردی که تو را هیچ فراموش نکرد
20. در راه ولا
در راه ولا بلا به جان دید و خرید
تا دشمنک اش به سان یک گل بر چید
صد بار دگر زیارتش فخر من است
« تا کور شود هر آنکه نتواند دید»
21. شهید دوباره
آن راد که او دوباره گردید شهید
حجر است که دهر همچون او کمتر دید
چون یاد علی نکرد زایل از دل
خفاش بود دشمنش، او چون خورشید
22. دوباره شهید
انگار دوباره حجر گشته است شهید
آن یاور راد و پاک و سرسخت و رشید
یاران علی همچو خودش بر حق اند
خفاشک پَست پُف نموده خورشید!؟
حسین علیزاده ( حامد)
منبع : کتابشناسی شیعه
