بی شک فلسفه ی نماز بنا به فرموده ی امام رضا (علیه السلام) آن است که خدای یگانه را بپرستیم و از شرک و بت پرستی دوری گزینیم و تنها در پیشگاه خدای بزرگ به نیازمندی و کوچکی خود اعتراف نموده و بر گناهان طلب عفو و بخشش نماییم و فلسفه سجده بر خاک دور نمودن غرور و طغیان و خودخواهی از خود، در برابر خداوند یکتا می باشد.
در این بین یکی از مسائلی که بسیار بر آن از سوی اولیای خدا تاکید شده است نحوه ی بجاآوردن نماز است و پس از آن بهنگام بودن آن؛ به نحوی که درباره ی نحوه ی بجا آوردن صحیح نماز، زراره از امام باقر (علیه السلام) روایت می نماید که: روزی رسول خدا (صلی الله علیه واله) در مسجد نشسته بودند که مردی وارد شد و شروع به نماز خواندن نمود، ولی با عجله و شتاب زدگی تمام، و رکوع و سجود آن را درست و کامل به جا نیاورد. سپس حضرت فرمودند: این فرد اگر با چنین نمازهایی از دنیا برود، بر آیین من از دنیا نرفته است. (فروع کافی، ج 3؛ 271)
همچنین درباره ی وقت نماز پیامبر (صلی الله علیه واله) فرموده اند: تا وقتی که شخص مواظب باشد نمازهای پنج گانه ی شبانه روزی را در وقت خود به جا آورد، شیطان از او ترسناک است و نزدیکش نمی شود و هرگاه آن ها را ضایع ساخت شیطان بر او جرأت می کند تا او را داخل گناهان بزرگ کند. (وسائل الشیعه، باب1؛ حدیث 12)
از این رو همچنین حضرت باقر (علیه السلام) در حدیثی بیان فرموده اند: کسی که نماز واجب را در وقتش بخواند، در حالی که حق آن را بشناسد و چیزی را بر آن مقدم ندارد، خداوند برایش خلاصی از عذاب را می نویسد، یعنی او را عذاب نمی کند، و کسی که در غیر وقت نماز، آن را بجا آورد و کار دنیا را بر نماز مقدم بدارد، پس تکلیف او با خداست؛ اگر خواست او را می آمرزد و اگر خواست او را عذاب می نماید و در مجموع برای او نجات قطعی ای مشخص نمی باشد. (وسائل الشیعه، ابواب مواقیت؛ حدیث 23)
علاوه بر این از رسول خدا (صلی الله علیه واله) درباره ی بی نمازان و آنانی که به وقت نماز نمی گذارند نقل شده است که ایشان فرموده اند: هر کس نمازش را عمداً نخواند یا ترک کند، دینش را نابود ساخته است و هر کس نماز را در وقتش نخواند در «ویل» داخل خواهد شد و «ویل» دره ای است در جهنم، همانگونه که خداوند در قرآن فرموده است: فَوَیلٌ لُلمُصَلِّین. پس فرمودند: ملَک السَّموات در وقت های نماز به مردم نگاه می کند؛ اگر مواظب وقت نماز بودند به آن ها شهادت «لا اله الا الله محمد رسول الله» را تلقین می کند و ابلیس را از آنان دور می سازد و این اجر به نمازگزاران اول وقت محدود می شود.

منبع: الصلوة فی الکتاب والسنه؛ 38
مصطفی لعل شاطری
قدس انلاین

نوشتن دیدگاه