پدر كه ركن مهم خانواده است و به عنوان عامل محيطى و وراثتى نقش ايفا مى كند، بايد داراى شرايط شايسته و صفات خوب و پسنديده و سجاياى اخلاقى و انسانى باشد. يك خانواده اصيل زمانى مى تواند در آغوش خود فرزندان شريف و با فضيلتى بپرورد، كه مدير آن خاندان دچار انحراف و انحطاط نگشته باشد، و سجاياى عاليه خانوادگى خود را كه سرمايه شرف و عزت آن خانواده است مانند گوهر گرانبهايى در محيط خانواده خود حفظ كند. اما ضعف مبانى ايمانى و اخلاقى يك پدر مانند بيمارى سرطان بر پيكر خانواده اصيل و نجيب پنجه انداخته و ريشه هاى فضائل و شرافت را يكى پس از ديگرى از بين مى برد.
حضرت مجتبى عليه السلام به مردى كه براى نظرخواهى و مشاوره در مورد خواستگاران دخترش به حضور آن حضرت آمده بود، فرمود:
زوجها من رجل تقى ، فانه ان اجنها اكرمها، و ان ابغضها لم يظلمها(11)؛ براى همسرى دخترت مردى باتقوا و مومن انتخاب كن ، زيرا اگر او دختر ترا دوست بدارد وى را احترام خواهد كرد و اگر از او خوشدل نباشد به وى ستم روا نمى دارد.
مطمئنا اگر پدر آينده براى هر خانواده كه به عنوان مدير خانواده محسوب مى شود، فردى با ايمان و صالح باشد، همسر و ساير اعضاى خانواده را در پرتو مهر و محبت - كه ريشه در ايمان او دارد - قرار داده و در اثر شايستگى هاى معنوى خويش ، كانون خانواده را به محيطى امن و باصفا تبديل نموده و زمينه رشد و تربيت فرزندانى با ايمان و مسئوليت پذير را فراهم خواهد نمود. از آن جايى كه پدر در كانون خانواده نقش مديريت دارد و مظهر امنيت ، قانونمندى ، عدالت و نظم است ؛ در مواردى كه خوف و هراس باشد پدر پناهگاه خانواده است و رفع ساير نيازمندى هاى خانواده از جمله نيازهاى اقتصادى بر عهده اوست .
او مى تواند مشكلات فرزندان را حل كرده و به آنان دل و جرات بدهد. در عين حال ريشه بسيارى از عصيان ها و لغزش ها و گرايش هاى ناپسند كودك ناشى از اعمال خشم ها و ايجاد رعب ها و ظلم هاى پدر مى باشد. اهانت ها، ضعف و سستى او در مديريت خانواده ، انحطاط اخلاقى پدر، موجب پديد آمدن آثار نامطلوب و عواقبى سوء در وجود طفل خواهد شد.

- پاورقی -

 11- مكارم الاخلاق ، ص 233.