در يكى از سفرهايى كه امام حسن عليه السلام پياده به مكه مى رفت پاهاى مباركش ورم نمود. در يكى از منازل به غلامش ، مردى عطار را نشان داده و فرمود: نزد آن مرد برو و از بوى روغن و مرهمى بگير و بهايش را هم بپرداز! فروشنده هنگامى كه فهميد آن غلام از طرف امام مجتبى عليه السلام آمده و براى آن حضرت دوا مى خواهد، گفت :
مرا نزد آن بزرگوار ببر. آن مرد عطار وقتى كه به محضر امام مجتبى عليه السلام شرفياب شد به امام عليه السلام اظهار داشت كه : پدر و مادرم فداى شما! من نمى دانستم كه شما به اين روغن نياز داريد، اجازه بفرماييد بهاى آن را از شما نستانم زيرا من غلام شما هستم ، اما از شما تقاضا مى كنم كه چون وضع حمل همسرم نزديك است ، از خداوند بخواهيد به من پسرى سالم عنايت كند كه دوستدار شما اهل بيت عليهم السلام باشد. كريم اليهم السلام به آن مرد فرمود: به منزلت برو كه خداوند به تو پسرى عطا فرموده و او از شيعيان ماست . (35)

- پاورقی -

 35- اصول كافى مترجم ، ج 2، ص 362.