در اين شيوه علاوه بر اينكه شخصيت و احترام مخاطب واقعى محفوظ مى ماند، به صورت غيرمستقيم ، خطاى شخص به وى گوشزد مى گردد. اين شيوه اصلاحى با برنامه هاى تربيتى قرآن و اهل بيت عليهم السلام هماهنگ است . امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
بسيارى از خطابات قرآن به عنوان سرزنش پيامبر نازل شده ولى مقصود خداوند ديگران بوده اند. (175)
خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: اگر پدر يا مادرت نزد تو به پيرى رسيدند، با آنان درشتى مكن . (176) اين در حالى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله پدر و مادرش را در دوران طفوليت از دست داده بود. يا به حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد: آيا تو به مردم گفتى كه من و مادرم را به عنوان معبود غير از خداوند انتخاب كنند؟! (177) در حالى كه مقصود خداوند، ديگران هستند و خداوند متعال به طور غيرمستقيم آنان را مخاطب قرار داده است .
همچنين در سيره تربيتى امام مجتبى عليه السلام مواردى هست كه آن بزرگوار از يادآورى غيرمستقيم استفاده كرده است ، مانند داستان پيرمردى كه وضو را بلد نبود و بعضى موارد ديگر كه در بخش شيوه هاى هنرى بيان گرديد.

 -  پاورقی -

 175- اصول كافى ، ج 2، ص 63.
176- اسراء، آيه 23.
177- مائده ، 116.