ابن جوزى كه خود از عرفاء بنام اهل سنت مى باشد و از مؤلفين مشهور جهان اسلام است در كتابش موسوم به صفة الصفوة مى نويسد «كان (جعفر بن محمد) مشغولا بالعبادة عن حب الرياسة»[10]
يعنى: جعفر بن محمد شخصيتى بود كه مشغوليت فراوانش به عبادت او را از عشق رياست بازداشته و سيراب كرده بود.

- پاورقی -

[10] ـ صفة الصفوة، ج 2، ص 168، رقم 186