((صله )) در لغت به معناى وصل و پيوند و ارحام ، جمع ((رحم )). رحم در اصل به معنى ((جايگاه جنين در شكم مادر)) است . سپس اين تعبير به نام خويشاوندان و بستگان اطلاق شده است زيرا منشاء وجود همه آنها از رحم واحدى بوده است .
مراد از رحم ، از نظر عرفى عبارت است از نزديكان انسان كه خويشاوندى واحد يا نسب شناخته شده آنها را به يكديگر ارتباط مى دهد، چه اين قرابت نزديك باشد يا دور، (خويشاوندان ) مرد باشند يا زن . ((ابن اثير)) مى گويد: ((صله رحم كنايه از نيكى كردن به خويشاوندان سببى و نسبى و عطوفت و مهربانى و رعايت احوال آنان است )).(1)

_____________________________________________________________

1- نهايه ، جلد 5، ص 191.