متأسفانه این روزها مباحثی مطرح می شود که نشان از اوج بی معرفتی و عدم شناخت نسبت به اهل بیت علیهم السلام دارد . بعضی می گویند این همه مال و ثروت در ایام محرم خرج می شود برای چند قطره اشک .
می گویند این اموال را در موارد بهتر می توان مصرف نمود .
می گویند با این اموال می توان کار فرهنگی کرد .
اصلا شاید بگویند بهتر می توان از این اموال و مجالس استفاده نمود اما استفاده ما فقط اشک ریختن و برسر و سینه زدن است .

این ها غافلند که اشک ریختن برای سیدالشهدا و مظلومیت اهل بیت علیهم السلام خود موضوعیت دارد . به این معنی که ما اموالی را صرف می کنیم و مجلس مهیا می کنیم ، شام می دهیم ، تبلیغات می کنیم  که چند نفر را گرد هم آوریم و دور هم برای مظلومیت اهل بیت علیهم السلام اشک بریزیم . حتی اگر هیچ استفاده دیگری در کار نباشد و هیچ فرهنگی را ترویج نکنیم .
گریه و اشک خود مهم ترین فرهنگ است و ما دستور داریم که مجلس عزا به پا داریم و اشک بریزیم . از روز اول ، اشک و گریه بزرگ ترین سلاح و ابزار نبرد با دشمنانمان بوده .
هیچ فکر کرده ایم که چرا صدیقه طاهره شب و روز گریه می کردند و اشک می ریختند؟
می دانیم ابزار نبرد حضرت زین العابدین علیه السلام در آن خفقان اموی چه بود؟
بله ما پول خرج می کنیم تا همراه امام زمانمان اشک بریزیم و شاید اشکانمان تسکینی باشد بر دل عزیز زهرا (ع). او که می فرماید :هر صبحگاه و شامگاه بر تو اى جد بزرگوار مى‏ گریم و آن چنان گریه مى‏ کنم که به جاى اشک خون از چشمانم جارى شود. (1)
چگونه می شود که چشمان اماممان خون بگرید و چشمان ما از قطره اشکی دریغ دارد .
نقل شده که علامه امینی شب عاشورا برای امام زمان صدقه کنار می‌گذاشتند و می گفتند: امشب قلب آن حضرت در فشار است.
چگونه می شود قلب معشوق در تلاطم باشد و عاشق بی تفاوت .
چگونه می شود که انبیاء الهی ، از آدم ابوالبشر تا پیامبر خاتم علیهم السلام ، جملگی بر حسین علیه السلام اشک می ریزند ولی ما نگرییم و نگریانیم و بگوییم چه فایده ای دارد .
روز عاشورا دل اهل بیت پیامبر علیهم السلام را سوزانده و از شدت گریه بر مصیبت ، پلک و چشمانشان مجروح شده .
امام رضا علیه السلام می فرمایند :
کشته‏ شدن امام حسین (علیه السلام) اشک هاى ما را ریزان و پلک هاى چشمان ما را مجروح و در کربلا عزیز ما را ذلیل کرد... گریه کنندگان باید بر حسین (علیه السلام) گریه کنند . گریه بر او گناهان بزرگ را مى ‏ریزد. (2)

دل معصومین (علیهم السلام) خون است و چشمانشان اشکبار ، من چه کنم؟

حضرت صدیقه طاهره نگران عزاداری برحسین علیهماالسلام
هنگامی که رسول خدا صلّی الله علیه و آله خبر شهادت امام حسین علیه السّلام را به دختر گرامیش حضرت فاطمه علیهاالسّلام دادند،«فاشتدّ بکاؤها» آن حضرت به شدت گریسته و عرض نمودند: «یا أبة فمن یبکی علیه؟ و من یلتزم باقامة العزاء له؟»؛
پس چه کسی برای فرزندم گریه می کند؟ و مجلس عزا و مصیبت او را برپا می کند؟
رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند:ای فاطمه! زنان امت من بر زنان اهل بیت من می گریند و مردان امت من بر مردان اهل بیت من می گریند «و یجدّدون العزاء جیلا بعد جیل فی کلّ سنة»؛ و عزای فرزند مرا هرساله طایفه ای بعد از طایفۀ دیگر تازه می کنند، پس چون روز قیامت شود تو زنان را شفاعت می کنی و من مردان را. (3)
نگرانی حضرت زهرا سلام الله علیها این است که کسی نباشد که بر فرزندش اشک بریزد و برای او عزاداری نماید .
بفرمایید شما تشخیص می دهید که نگرانی سرور بانوان دو سرا  (نستجیربالله) بی جاست و نیازی به گریه و عزاداری نیست .
پرسودترین تجارت
چگونه می شود که در مقابل تنها یک قطره اشک ، خداوند تمام گناهان کوچک و بزرگ را ببخشد و خود او گریه کننده را در قصرهای بهشتی جای دهد .
امام زین العابدین (عليه السلام) مي فرماید:
 هر مؤمنی كه از دو چشمش قطره اشكی بر گونه هایش جاری شود  خداوند به سبب آن قطره اشک ، او را در بهشت جای می دهد و اما هر مؤمنی که گریه کند و اشک هایش بر رخسار او جاری شود، خداوند به او جایگاه صدیقین را دهد برای اذيتی كه از دشمنان در دنيا به ما رسيده، خداوند او را در بهشت، منزلتی كه به هر صديقی دهد، خواهد داد. (4)
امام رضا (علیه السلام) مى ‏فرماید:
کسى که مصیبت هایى را که بر ما وارد شده به یاد آورد و بر آن گریه کند، در قیامت همراه ما خواهد بود. کسى که به یاد مصایب ما گریه کند و دیگران را بگریاند چشمان او روزى که همه چشم ها گریانند، گریان نخواهد بود و کسى که در جلسه ‏اى بنشیند که در آن جلسه امر ما احیا و بر پا داشته مى ‏شود دل او در روزى که دل ها مى‏ میرد، زنده مى ‏شود و نمى‏ میرد. (5)
امام صادق علیه السّلام به اصحابشان فرمودند :

شما مصائب ما اهل بیت و حقوق از دست رفته ما را یاد می کنید؟
عرض کردند: آری ای پسر پیامبر! ما آن مصائب را یاد نموده و اشک می ریزیم.
حضرت فرمود:... من ضامن(نجات) شما هستم به ضمان خدا، پیامبر و امیر مؤمنان، پس ما را با ورع (و خودداری از گناه) یاری نمایید. (6)
به راستی این چگونه تجارتی است . قطره ای اشک بریزی و این همه بهره ببری .
کدامین انسان عاقلی را دیده ای که با چندی از مال این دنیا ، این همه جزا را نخرد .
به نظر شما جوار اهل بیت و انبیاء و مرسلین علیهم السلام ، در بهترین قصرهای بهشتی چه مقدار از پول دنیا می ارزد .
ایا اگر تمام اموال دنیا را در مقابل آن بدهی کم نیست؟
**************************
پی نوشت :
1- لاندبنک صباحاً و مساًء و لا بکین علیک بدل الدموع دماً
بحارالانوار، ج 98، ص 320، باب کیفیة زیارة الحسین (ع) یوم عاشوراء.
2- ان یوم الحسین اقرح جفوننا و أسبل دموعنا و أذل عزیزنا بأرض کربلا .... على مثل الحسین (علیه السلام) فلیبک الباکون، فان البکاء علیه یحط الذنوب العظام
بحارالانوار، مجلسى، ج 44، ص 285، باب ثواب البکاء على مصیبة الحسین، امالى، صدوق، مجلس 27
3- بحار الانوار ج 44 ص 292
4- ايما مومن دمعت عيناه لقتل الحسين بن علي(عليه السلام) دمعه حتي تسيل علي خده بوّاه الله بها في الجنه غرفاً يسكنها احقابا، و ايما مومن دمعت عيناه دمعاً حتي تسيل علي خده لاذي مسنا من عدوّنا في الدنيا بواه الله مبو صدق في الجنه، و ايما مومن مسّه اذي فينا فدمعت عيناه حتي يسيل دمعه علي خديه من مضاضه ما اوذي فينا صرف الله عن وجهه الاذي و آمنه يوم القيامت من سخط النار
 كامل الزيارات  ص108 ؛بحار الانوار ، ج44 ، ص280
5- من تذکر مصابنا و بکى لما ارتکب منا، کان معنا فى درجتنا یوم القیامة، و من ذکر بمصابنا فبکى و أبکى لم تبک عینه یوم تبکى العیون، و من جلس مجلساً یحیى فیه أمرنا لم یمت قلبه یم تموت القلوب
بحارالانوار :ج 44، ص 278، باب ثواب البکاء لعى مصیبة الحسین (ع)
6 - کامل الزیارات، ص 108

نوشتن دیدگاه