در چند روایت از منابع اهل سنت، تصریح شده است که خدا چهار تن از صحابه را دوست دارد.ترمذی روایتی را که سندش نیز حسن است در این‌باره  چنین نقل می‌کند:
حدثنا إسماعیل بن مُوسَى الْفَزَارِیُّ بن بِنْتِ السُّدِّیِّ حدثنا شَرِیکٌ عن أبی رَبِیعَةَ عن بن بُرَیْدَةَ عن أبیه قال قال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم إِنَّ اللَّهَ أَمَرَنِی بِحُبِّ أَرْبَعَةٍ وَأَخْبَرَنِی أَنَّهُ یُحِبُّهُمْ قِیلَ یا رَسُولَ اللَّهِ سَمِّهِمْ لنا قال عَلِیٌّ منهم یقول ذلک ثَلَاثًا وأبو ذَرٍّ وَالْمِقْدَادُ وَسَلْمَانُ أَمَرَنِی بِحُبِّهِمْ وَأَخْبَرَنِی أَنَّهُ یُحِبُّهُمْ.
پیامبر صلی الله  علیه وآله فرمودند : خدابرمن امر کرد که چهار نفر از اصحابم را دوست بدارم و خبر داد که او هم آنها را دوست دارد گفته شد یارسول الله نامشان را برایمان بگو؟ حضرت سه بار فرمود علی از آنها ست و ابوذر،  مقداد و سلمان که خدا من را مآمور کرده که آنها را دوست بدارم و خبر هم داد که خود خدا آنها را دوست دارد.
الترمذی السلمی،  ابوعیسی محمد بن عیسی (متوفاى ۲۷۹هـ)، سنن الترمذی، ج ۵،   ص ۶۳۶، تحقیق: أحمد محمد شاکر وآخرون، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت.
ترمذی در پایان روایت را حسن دانسته و می گوید:
قال هذا حَدِیثٌ حَسَنٌ لَا نَعْرِفُهُ إلا من حدیث شَرِیکٍ.
این حدیث حسن است وتنها از طریق حدیث شریک می‌شناسم .
الترمذی السلمی،  ابوعیسی محمد بن عیسی (متوفاى ۲۷۹هـ)، سنن الترمذی، ج ۵، ص ۶۳۶، تحقیق: أحمد محمد شاکر وآخرون، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت.
أحمد بن حنبل در  مسند خود چنین روایت می کند:
حدثنا عبد اللَّهِ حدثنی أبی ثنا أَسْوَدُ بن عَامِرٍ أنا شَرِیکٌ عن أبی رَبِیعَةَ عَنِ بن بُرَیْدَةَ عن أبیه عَنِ النبی صلى الله علیه وسلم قال أمرنی الله عز وجل بِحُبِّ أَرْبَعَةٍ من أصحابی أَرَى شَرِیکاً قال وأخبرنی انه یُحِبُّهُمْ عَلِىٌّ منهم وأبو ذَرٍّ وَسَلْمَانُ وَالْمِقْدَادُ الکندی.
الشیبانی،  ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفاى۲۴۱هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج ۵، ص ۳۵۶ ، ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر

بررسی سند این روایت:
ا. أسود بن عامر:
ابن حجر درباره وثاقت او می گوید:
أسود بن عامر الشامی نزیل بغداد یکنى أبا عبد الرحمن ویلقب شاذان ثقة.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى۸۵۲هـ)، تقریب التهذیب، ج۱ ص۱۱۱ تحقیق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشید - سوریا، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۶ - ۱۹۸۶٫
وی در تهذیب التهذیب نیز درباره وثاقت او چنین نقل می کند:
قال بن معین لا بأس به وقال بن المدینی ثقة وقال أبو حاتم صدوق صالح وقال بن سعد صالح الحدیث مات ۲۰۸ قلت وذکره بن حبان فی الثقات.
ابن معین گفته است در اسود بن عامر اشکالی نیست ابن مدینی نیز گفته است او ثقه است و ابی حاتم نیز گفته است او صالح الحدیث بود و ابن حبان نیز او را در ثقات ذکرکرده است.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى۸۵۲هـ)، تهذیب التهذیب، ج۱ ص۲۹۷ناشر: دار الفکر - بیروت، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۴ - ۱۹۸۴ م.
ابن حبان نیز او را در ثقات ذکر کرده است:
التمیمی البستی، ابوحاتم محمد بن حبان بن أحمد (متوفاى۳۵۴ هـ)، الثقات، ج۸ ص۱۳۰ تحقیق السید شرف الدین أحمد، ناشر: دار الفکر، الطبعة: الأولى، ۱۳۹۵هـ – ۱۹۷۵م.
ب. شریک:
ابن حجر در معرفی او گوید:
شریک بن عبد الله النخعی الکوفی القاضی بواسط ثم الکوفة أبو عبد الله صدوق یخطىء کثیرا تغیر حفظه منذ ولی القضاء بالکوفةوکان عادلا فاضلا عابدا شدیدا على أهل البدع.
شریک صدوق بود ولی زیاد خطاء می‌کرد ولی زمانی که متولی قضاوت در کوفه شد حافظه اش تغییر پیدا کردو او عادل ، فاضل، عابد، و نسبت به اهل بدعت سخت‌گیر بود.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى۸۵۲هـ)، تقریب التهذیب، ج۱، ص۲۶۶، تحقیق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشید - سوریا، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۶ - ۱۹۸۶٫
ذهبی درباره او گوید:
شریک بن عبد الله أبو عبد الله النخعی القاضی أحد الأعلام عن زیاد بن علاقة وسلمة بن کهیل وعلی بن الأقمر وعنه أبو بکر بن أبی شیبة وعلی بن حجر وثقه بن معین وقال غیره سیء الحفظ وقال النسائی لیس به بأس هو أعلم بحدیث الکوفیین من الثوری.
شریک از اعلام بود و یحیی بن معین توقیق کرده است و غیر او گفته است که بد حافظه بود و نسائی درباره او گوید: چیزی در او نیست و او از عالمترین افراد به نقل حدیث کوفقان از ثوری بود.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى ۷۴۸ هـ)، الکاشف فی معرفة من له روایة فی الکتب الستة، ج۱،  ص۴۸۵، تحقیق محمد عوامة، ناشر: دار القبلة للثقافة الإسلامیة، مؤسسة علو - جدة، الطبعة: الأولى، ۱۴۱۳هـ - ۱۹۹۲م.
ذهبی در تذکرة الحفاظ نیز می‌نویسد:
شریک بن عبد الله القاضی أبو عبد الله النخعی الکوفی أحد الأئمة الاعلام.. وقال بن المبارک هو اعلم بحدیث أهل بلده من سفیان وقال النسائی لیس به بأس وقال عیسى بن یونس ما رأیت أحدا قط اورع فی علمه من شریک ....ووثقه یحیى بن معین.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى ۷۴۸ هـ)، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۲۳۲، ناشر: دار الکتب العلمیة – بیروت، الطبعة: الأولى
ج. أبی رَبِیعَةَ:
ابن حجر درباره او گوید:
أبو ربیعة الإیادی مقبول من السادسة قیل اسمه عمر بن ربیعة.
ابو ربیعه مقبول است.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى۸۵۲هـ)، تقریب التهذیب، ج۱، ص۶۳۹، تحقیق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشید - سوریا، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۶ - ۱۹۸۶٫
ابی حاتم نیز در کتاب الجرح و التعدیل از ابی حاتم نقل می‌کند که او ابی ربیعه را توثیق کرده است :
عثمان بن سعید قال سألت یحیى بن معین عن أبى ربیعة الذی یروى عنه شریک فقال کوفى ثقة.
یحیی گفته است او کوفی و ثقه است.
ابن أبی حاتم الرازی التمیمی، ابومحمد عبد الرحمن بن أبی حاتم محمد بن إدریس (متوفاى ۳۲۷هـ)، الجرح والتعدیل، ج۶، ص۱۰۹،ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، الطبعة: الأولى، ۱۲۷۱هـ ـ ۱۹۵۲م.
د. ابن بریدة:
ابن حجر درباره او گوید:
عبد الله بن بریدة بن الخصیب الأسلمی أبو سهل المروزی قاضیها ثقة.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى۸۵۲هـ)، تقریب التهذیب، ج۱، ص۲۹۷، تحقیق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشید - سوریا، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۶ - ۱۹۸۶٫
مزی از چند نفر از علمای اهل سنت درباره وثاقت عبدالله بن بریده چنین نقل می‌کند:
وَقَال إسحاق بن منصور عن یحیى بن مَعِین ، وأبو حاتم  والعجلی: ثقة.
المزی،  ابوالحجاج یوسف بن الزکی عبدالرحمن (متوفاى۷۴۲هـ)، تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۳۳۱، تحقیق: د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۰هـ – ۱۹۸۰م.
عجلی نیز گوید:
عبد الله بن بریدة الأسلمى تابعی ثقة.
العجلی، أبی الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاى ۲۶۱هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحدیث ومن الضعفاء وذکر مذاهبهم وأخبارهم، ج۲، ص۲۱، تحقیق: عبد العلیم عبد العظیم البستوی، ناشر: مکتبة الدار - المدینة المنورة - السعودیة، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۵ – ۱۹۸۵م.
ابی حاتم نیز درباره وثاقت او می‌نویسد:
أبى عن إسحاق بن منصور عن یحیى بن معین قال عبد الله بن بریدة ثقة نا عبد الرحمن قال سئل أبى عن عبد الله بن بریدة فقال ثقة.
یحیی بن ممعین گفته است عبدالله بن بریده ثقه است عبدالرحمان نیز گوید از پدرم درباره عبدالله سوال شد او گفت ثقه است.
ذهبی نیز درباره او می‌گوید:
وقد نشر علما کثیرا .
علم زیادی را منتشر کرد.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى ۷۴۸ هـ)، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۱۰۲، ناشر: دار الکتب العلمیة – بیروت، الطبعة: الأولى.
ابن أبی حاتم الرازی التمیمی، ابومحمد عبد الرحمن بن أبی حاتم محمد بن إدریس (متوفاى ۳۲۷هـ)، الجرح والتعدیل، ج۵، ص۱۳، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، الطبعة: الأولى، ۱۲۷۱هـ ـ ۱۹۵۲م.
ه. بریدة بن الحصیب الأسلمی:
وی که اسمش عامر است از صحابی پیامبر صلی الله علیه وآله بود
بنابراین، این روایت حسن بود و مورد قبول علمای اهل سنت است.
جامع الاحادیث از پیامبر صلی الله علیه وآله نقل می کند که فرمودند:
نَزَلَ عَلَیَّ الرُّوحُ الأَمِینُ فَحَدَّثَنِی أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى یُحِبُّ أَرْبَعَةً مِنْ أَصْحَابِی : عَلِیٌّ ، وَسْلَمَانُ ، وَأَبُو ذَرٌّ ، وَالْمِقْدَادُ.
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: جبرئیل برمن نازل شد و از حدا برمن حدیث کرد که فرمودند : خداوند چهار تن از اصحاب را دوست دارد ؛ علی علیه السلام ، سلمان ، ابوذر و مقداد .
السیوطی، جلال الدین أبو الفضل عبد الرحمن بن أبی بکر (متوفاى۹۱۱هـ)، جامع الاحادیث (الجامع الصغیر وزوائده والجامع الکبیر)، ج ۷،  ص ۴۷۹، طبق برنامه الجامع الکبیر
عجلی هم او را چنین توثیق کرده است:
شریک بن عبد الله النخعی القاضی کوفی ثقة وکان حسن الحدیث.
شریک کوفی ثقه و او حسن الحدیث بود.
العجلی، أبی الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاى ۲۶۱هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحدیث ومن الضعفاء وذکر مذاهبهم وأخبارهم، ج۱، ص۴۵۳، تحقیق: عبد العلیم عبد العظیم البستوی، ناشر: مکتبة الدار - المدینة المنورة - السعودیة، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۵ – ۱۹۸۵م.
 ابو نعیم نیزدر حلیة الاولیاء این روایت را این چنین نقل می‌کند:
حدثنا القاسم بن أحمد بن القاسم ثنا محمد بن الحسین الخثعمی ثنا عباد بن یعقوب ثنا موسى بن عمیر ثنا أبو ربیعة الإیادی عن أبی بریدة عن أبیه رضی الله تعالى عنهم قال قال رسول الله صلى الله علیه وسلم نزل علی الروح الأمین فحدثنی أن الله تعالى یحب أربعة من أصحابی فقال له من حضر من هم یا رسول الله فقال علی وسلمان وأبو ذر والمقداد رضی الله تعالى عنهم.
الأصبهانی، ابو نعیم أحمد بن عبد الله (متوفاى۴۳۰هـ)، حلیة الأولیاء وطبقات الأصفیاء، ج ۱، ص ۱۹۰، ناشر: دار الکتاب العربی - بیروت، الطبعة: الرابعة، ۱۴۰۵هـ.
ابن تیمیه در منهاج السنه می نویسد:
و قال إن الله أوحى إلى أنه یحب أربعة من أصحابی وأمرنی بحبهم فقیل من هم یا رسول الله قال سیدهم علی وسلمان والمقداد وأبوذر.
پیامبر صلی الله  علیه وآله فرمودند : خدابرمن وحی کرد که چهار نفر از اصحابم را دوست دارم گفته شد آنها چه کسانی هستند آقایشان به آنها فرمود: علی علیه السلام ، سلمان ، مقداد و ابوذر.
ابن تیمیه الحرانی الحنبلی، ابوالعباس أحمد عبد الحلیم (متوفاى ۷۲۸ هـ)، منهاج السنة النبویة، ج ۶، ص ۱۸۳، تحقیق: د. محمد رشاد سالم، ناشر: مؤسسة قرطبة، الطبعة: الأولى، ۱۴۰۶هـ.
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه این روایت را از ابن بریده چنین نقل می کند:
وقد روی من حدیث ابن بریدة ، عن أبیه أن رسول الله صلى الله علیه وسلم قال : أمرنی ربی بحب أربعة ، وأخبرنی أنه یحبهم : علی ، وأبو ذر ، والمقداد ، وسلمان.
پیامبر صلی الله علیه وآله  فرمودند : خدا من را مامور کرده است تا چهار نفر را دوست داشته باشم ؛ علی علیه السلام ، ابوذر ، مقداد و سلمان.
إبن أبی‌الحدید المدائنی المعتزلی، ابوحامد عز الدین بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاى۶۵۵ هـ)، شرح نهج البلاغة، ج ۱۸، ص ۱۹، تحقیق محمد عبد الکریم النمری، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان، الطبعة: الأولى، ۱۴۱۸هـ - ۱۹۹۸م.
بهشت مشتاق این چهار نفر است :
در روایتی پیامبر صلی الله علیه وآله چند تن از اصحاب که سلمان نیز از آنان است، را نام می‌برد که بهشت مشتاق و در انتظار آنها است
ابی نعیم اصفهانی از پیامبر صلی الله علیه وآله چنین نقل می کند:
حدثنا محمد بن أحمد بن الحسن ثنا جعفر بن محمد بن عیسى ثنا محمد ابن حمید ثنا إبراهیم بن المختار ثنا عمران بن وهب الطائی عن أنس بن مالک سمعت النبی صلى الله علیه وسلم یقول : اشتاقت الجنة إلى أربعة : علی والمقداد وعمار وسلمان.
بهشت مشتاق چهار نفراست : علی علیه السلام ، مقداد، عمارو سلمان
الأصبهانی، ابو نعیم أحمد بن عبد الله (متوفاى۴۳۰هـ)، معرفة الصحابة ، ج ۳، ص ۱۳۲۹، طبق برنامه الجامع الکبیر.
ابن ابی الحدید نیز درشرح نهج البلاغه چنین از ابن عمر روایت می‌کند:
قال أبو عمر : ومن حدیث أنس عن النبی صلى الله علیه وسلم : اشتاقت الجنة إلى أربعة : علی ، وعمار ، وسلمان ، وبلال.
 انس از پیامبرصلی الله علیه وآله نقل می کند که فرمودند: بهشت مشتاق چهار نفر است : علی علیه السلام ، عمار، سلمان و مقداد .
إبن أبی‌الحدید المدائنی المعتزلی، ابوحامد عز الدین بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاى۶۵۵ هـ)، شرح نهج البلاغة، ج ۱۰، ص ۶۱، تحقیق محمد عبد الکریم النمری، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان، الطبعة: الأولى، ۱۴۱۸هـ - ۱۹۹۸م.
ابن منظور همین روایت را از حذیفه نقل می کند که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند:
وفی حدیث أخر عن حذیفة قال: سمعت رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول: " اشتاقت الجنة إلى أربعة: علی، وسلمان، وأبی ذر، وعمار بن یاسر،
 بن منظور الأفریقی المصری ، محمد بن مکرم (المتوفى : ۷۱۱هـ) ، ‌مختصر تاریخ دمشق ج ۳، ص ۳۳۸،‌ جامع الکبیر
و نیز از ابوهریره در روایت دیگر چنین روایت می کند:
قال رسول الله صلی الله علیه وسلم:هذا جبریل یخبرنی عن الله تبارک وتعالى....وإن الجنة لأشوق إلى سلمان الفارسی من سلمان إلیها.
پیامبرصلی الله علیه وآله فرمودند: این جبرائیل  است که از طرف خدا خبرمی‌دهد که بیش از آنچه سلمان به بهشت عشق می‌ورزد، بهشت عاشق سلمان است.
بن منظور الأفریقی المصری ، محمد بن مکرم (المتوفى : ۷۱۱هـ) ، ‌مختصر تاریخ دمشق ج ۳، ص ۳۳۹،‌ جامع الکبیر
ابن منظور مصری ، متقی هندی و  هیثمی دریک حدیث  طولانی دیگر،  این روایت را این چنین ذکر می‌کنند:
قال: فأتاه جبریل فقال له: یا محمد، إن الجنة لتشتاق لثلاثة من أصحابک، وعنده أنس بن مالک، فرجا أن یکون لبعض الأنصار. قال: فأراد أن یسأل رسول الله صلی الله علیه وسلم عنهم فهابه، فخرج فلقی أبا بکر رضی الله عنه فقال: یا أبا بکر، إنی کنت عند رسول الله صلی الله علیه وسلم آنفاً فأتاه جبریل فقال: إن الجنة لتشتاق إلى ثلاثة من أصحابک، فرجوت أن یکون لبعض الأنصار فهبته أن أسأله، فهل لک أن تدخل على نبی الله صلی الله علیه وسلم فتسأله؟ فقال: إنی أخاف أن أسأله فلا أکون منهم ویشمت بی قومی، ثم لقی عمر بن الخطاب فقال له مثل قول أبی بکر، قال: فلقی علیاً فقال له علی: نعم، إن کنت منهم فأحمد الله، وإن لم أکن منهم فحمدت الله، فدخل على نبی الله صلی الله علیه وسلم فقال: أن أنساً حدثنی أنه کان عندک آنفاً وإن جبریل أتاک فقال: یا محمد: أن الجنة لتشتاق إلى ثلاثة من أصحابک، فمن هم یا نبی الله؟ قال: أنت منهم یا علی، وعمار بن یاسر، وسیشهد معک مشاهد بیناً فضلها عظیما خیرها، وسلمان وهو منا أهل البیت، وهو ناصح فاتخذه لنفسک.
در یکى از دیدارهائى که «جبرئیل» با رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله داشت، گفت: اى محمد! بهشت مشتاق دیدار سه تن از اصحاب تو هست. هنگامى که این گفتگو به میان آمد، «انس بن مالک» حضور داشت و از جریان اطلاع یافت و امیدوار بود که یکى از انصار از آنها به شمار آید. براى اینکه به امید خود اطمینان حاصل کند تصمیم گرفت از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله بپرسد آنهائى که بهشت مشتاق لقاى ایشان است، چه کسانى هستند؟ لیکن ابهّت مقام رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله مانع از آن بود که وى سؤال خود را مطرح کند. ملاقاتى با «ابو بکر» کرد و جریان را به این شرح به او اطلاع داد: حضور پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب بودم که «جبرئیل» نازل شد و گفت:بهشت مشتاق دیدار سه تن از صحابه شماست. من آرزو مى‏کردم که بعضى از انصار از همان بهشتیانى باشند که بهشت مشتاق دیدارشان است. ولیکن ابهّت مقام مقدس رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله مانع از آن شد که این سؤال را با پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله مطرح نمایم، آیا از تو برمى‏آید با پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله ملاقات کنى و سؤال کنى آنان چه کسانى هستند؟ «ابو بکر» گفت: بیم آن دارم که هرگاه حضور پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب شوم و چنان سؤالى مطرح کنم و خود من هم از آنها بشمار نیایم، براى همیشه مورد ملامت قوم خود گردم؟! «انس» که از وى ناامید شد، با «عمر» ملاقات کرد و او هم همان پاسخى را داد که «ابوبکر» اظهار کرده بود. «انس» که از خواسته خویش دست بردار نبود، با على علیه السّلام ملاقات کرده و جریان را به عرض مبارک تقدیم داشت. على علیه السّلام فرمود: البته این سؤال را از حضرت خواهم کرد که اگر خودم از آنها بشمار آمدم، از خدا سپاسگزارى مى‏کنم و اگر از آنها به حساب نیامدم، باز هم از خدا سپاسگزارم!
 بدین جهت بود که حضرت على علیه السّلام بحضور مبارک شرفیاب شد و عرضه داشت: یا رسول الله! «انس» به من چنین اطلاع داده‏ است که به تازگى حضور شما شرفیاب بوده و در همان لحظه «جبرئیل» نازل شده و گفته که بهشت مشتاق دیدار سه تن از اصحاب شماست، اینک، یا نبى اللّه! آنها را براى ما معرفى فرما؟
پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: تو یکى از آن سه تن هستى و یکى هم «عمّار بن یاسر» است که بزودى در کارزارها تو را همراهى مى‏نماید که فضل آن جهادها آشکار است و خیر و برکت آنها بسیار بزرگ مى‏باشد؛ نفر سوّم «سلمان» است که از ما اهل بیت مى‏باشد و او شخص خیرخواهى است پس او را براى خودت نگهدار.
بن منظور الأفریقی المصری ، محمد بن مکرم (المتوفى : ۷۱۱هـ) ، ‌مختصر تاریخ دمشق ج ۳، ص ۳۳۹،‌ جامع الکبیر
الهندی، علاء الدین علی المتقی بن حسام الدین (متوفاى۹۷۵هـ)، کنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال،ج۱۳، ص۱۱۲، تحقیق: محمود عمر الدمیاطی، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى، ۱۴۱۹هـ - ۱۹۹۸م
الهیثمی، ابوالحسن نور الدین علی بن أبی بکر (متوفاى ۸۰۷ هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج ۹،  ص ۱۱۷، ناشر: دار الریان للتراث/‏ دار الکتاب العربی - القاهرة، بیروت – ۱۴۰۷هـ.
ترمذی نیز این روایت را نقل کرده و آن را حسن غریب می داند ؛ و حسن غریب طبق نظر ترمذی به معنی صحیح است :
حدثنا سُفْیَانُ بن وَکِیعٍ حدثنا أبی عن الْحَسَنِ بن صَالِحٍ عن أبی رَبِیعَةَ الأیادی عن الْحَسَنِ عن أَنَسِ بن مَالِکٍ قال قال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم إِنَّ الْجَنَّةَ لَتَشْتَاقُ إلى ثَلَاثَةٍ عَلِیٍّ وَعَمَّارٍ وَسَلْمَانَ.
الترمذی السلمی،  ابوعیسی محمد بن عیسی (متوفاى ۲۷۹هـ)، سنن الترمذی، ج ۵،  ص ۶۶۷، تحقیق: أحمد محمد شاکر وآخرون، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت.
در ادامه گوید:
قال هذا حَدِیثٌ حَسَنٌ غَرِیبٌ لَا نَعْرِفُهُ إلا من حدیث الْحَسَنِ بن صَالِحٍ.
این حدیث حسن غریب است که فقط از حدیث حسن بن صالح می‌شناسم.
الترمذی السلمی،  ابوعیسی محمد بن عیسی (متوفاى ۲۷۹هـ)، سنن الترمذی، ج ۵ ، ص ۶۶۷، تحقیق: أحمد محمد شاکر وآخرون، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت.

نوشتن دیدگاه