یکی از نکاتی که در ماجرای تحریم تنباکو از آن غفلت شده، مسئله ورود مبلغان مسیحی به ایران توسط شرکت رژی می باشد و به گفته شاگردان مرحوم میرزای شیرازی، سبب اصلی مرحوم میرزا برای صدور آن فتوای تاریخی همین مسئله بود.

بنابر نقل تاریخ پس از آن که شرکت رژی حدود ۲۰۰ هزار نفر از اتباع دولت بریتانیا و مستعمرات آن را به عنوان کارکنان شرکت به ایران آورد و به شهرهای مختلف فرستاد، زنگ هشدار برای ایرانیان به صدا درآمد. چرا که با حضور آنها در حدود ۱۰۰ هزار مبلغ مسیحی وارد ایران شدند و ضمن بنای کلیسا در مناطق مختلف، دختران ایرانی را نیز به امور پرستاری در بیمارستان‌ها و بی‌حجابی واداشتند. در تهران و اکثر شهرها مراکز فساد برپا کردند و کافه‌هایی با انواع وسایل قمار و رقص‌های محلی و مشروبات الکی پدید آوردند.

زیرکی مرحوم میرزا در صدور فتوا
نکته بسیار مهم دیگری که در این فتوای تاریخی وجود دارد این است که در این فتوای عالمانه، اصلا استعمال تنباکو تحریم نشده، بلکه مرحوم میرزا از عامل بازدارنده ای بالاتر از حرمت استفاده کرده اند و فرموده اند: که استعمال تنباکو به هر روشی که باشد در حکم مبارزه با امام زمان علیه السلام است!!
این عامل برای مردم بسیار کوبنده تر از بحث حرمت بود چرا که در همان تاریخ و پیش و پس از آن عده زیادی به انجام حرمات الهی دچار بودند اما بحث مبارزه با امام زمان علیه السلام چنان مهم و کوبنده بود که ظرف چند روز تمام مردم ایران، حتی افراد لاابالی هم از استعمال تنباکو خودداری کردند!!
یکی از کتاب هایی که به خوبی در این باره نوشته، کتاب تاریخ دخانیه، تالیف شخ حسن کربلایی، شاگرد خود مرحوم میرزای شیرازی می باشد.

برای اطلاعات بیشتر : شیخ حسن کربلایی،تاریخ دخانیه، صص ۱۰۴ ـ ۱۰۸
منبع : باحسين تا بی نهايت