چهاردهم از جمله اعمال در حرم امام حسين عليه السلام صلوات فرستادن بر آن حضرت است و روايت شده كه مى ايستى پشت سر نزد كتف شريف آن حضرت و صلوات مى فرستى بر پيغمبر صلى الله عليه و آله و بر حسين صلوات اللّه عليه و سيّد بن طاوس در مصباح الزّائرين صلوات را براى آن حضرت در ضمن يكى از زيارات نقل كرده :
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
خدايا درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهيدِ قَتيلِ
محمد و آل محمد و درود فرست بر حسين مظلوم و شهيد كشته
الْعَبَراتِ وَاَسيرِ الْكُرُباتِ صَلوةً نامِيَةً زاكِيَةً مُبارَكَةً يَصْعَدُ اَوَّلُها
اشكهاى ديدگان و اسير گرفتاريها درودى فزاينده و پاكيزه و با بركت كه بالا رود آغازش
وَلا يَنْفَدُ آخِرُها اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ على [اَحَدٍ مِنْ] اَوْلادِ الاَْنْبِياَّءِ
و پايان نپذيرد انجامش بهترين درودى كه فرستى بر يكى از فرزندان پيمبران
وَالْمُرْسَلينَ يا رَبَّ الْعالِمينَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الاِْمامِ الشَّهيدِ
و رسولان اى پروردگار جهانيان خدايا درود فرست بر امام شهيد
الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ وَالسَّيِّدِ الْقاَّئِدِ وَالْعابِدِ الزّاهِدِ وَالْوَصِىِّ
كشته (راه حق ) آن مظلوم بى كس و آن آقاى پيشوا و آن عابد پارسا و وصى
الْخَليفَةِ الاِْمامِ الصِّدّيقِ الطُّهْرِ الطّاهِرِ الطَّيِّبِ الْمُبارَكِ [ وَ ] الرَّضِىِّ
جانشين و امام راستگو و پاك پاكيزه خوب و مبارك آن راضى
الْمَرْضِىِّ وَالتَّقِىِّ الْهادِى الْمَهْدِىِّ الزّاهِدِ الذّائِدِ الْمُجاهِدِ الْعالِمِ
و پسنديده و با تقواى راهنماى راه يافته آن زاهد مدافع (دين ) و مجاهد (راه حق ) و عالم
اِمامِ الْهُدى سِبْطِ الرَّسُولِ وَقُرَّةِ عَيْنِ الْبَتُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ
پيشواى هدايت نوه رسول (خدا) و نور ديده زهراى بتول درود خدا بر او و آلش
وَسَلَّمَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى سَيِّدى وَمَوْلاىَ كَما عَمِلَ بِطاعَتِكَ وَنَهى
و سلام ، خدايا درود فرست بر آقا و سرور من چنانچه عمل كرد به طاعت تو و نهى كرد
عَنْ مَعْصِيَتِكَ وَبالَغَ فى رِضْوانِكَ وَاَقْبَلَ عَلى ايمانِكَ غَيْرَ قابِلٍ
از نافرمانيت و سخت كوشيد در راه خوشنوديت و رو آورد بر ايمان تو بدون آنكه درباره تو
فيكَ عُذْراً سِرّاً وَعَلانِيَةً يَدْعُو الْعِبادَ اِلَيْكَ وَ يَدُلُّهُمْ عَلَيْكَ وَقامَ بَيْنَ
عذر و بهانه اى بپذيرد چه پنهانى و چه آشكارا مى خواند بندگانت را بسوى تو و راهنمائيشان مى كرد بر تو و بپاخواست در
يَدَيْكَ يَهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوابِ وَيُحْيِى السُّنَّةَ بِالْكِتابِ فَعاشَ فى
پيش رويت ، ويران كرد (كاخ ظلم و) جور را با درستى و زنده كرد طريقه و آئين (پيمبر) را به قرآن پس زندگى كرد در
رِضْوانِكَ مَكْدُوداً وَمَضى عَلى طاعَتِكَ وَفى اَوْلِياَّئِكَ مَكْدُوحاً
خوشنودى تو با سختى و مشقت و درگذشت بر حال اطاعت تو و در زمره دوستانت با حال رنج و ناراحتى
وَقَضى اِلَيْكَ مَفْقُوداً لَمْ يَعْصِكَ فى لَيْلٍ وَلا نَهارٍ بَلْ جاهَدَ فيكَ
و جان خود را به تو تسليم كرد چون گمگشته ، نافرمانيت نكرد نه در شب و نه در روز بلكه پيكار كرد درباره تو
الْمُنافِقينَ وَالْكُفّارَ اَللّهُمَّ فَاَجْزِهِ خَيْرَ جَزاَّءِ الصّادِقينَ الاَْبْرارِ
با منافقان و كفار خدايا پس او را پاداش ده به بهترين پاداش راستگويان نيك كردار
وَضاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ وَلِقاتِليهِ الْعِقابَ فَقَدْ قاتَلَ كَريماً وَقُتِلَ
و چند برابر كن بر آنها (يعنى منافقان و كفار) عذاب را و براى كشندگانش كيفر را زيرا كه آن حضرت بزرگوارانه جنگيد
مَظْلُوماً وَمَضى مَرْحُوماً يَقُولُ اَ نَا ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ وَابْنُ مَنْ
ومظلومانه كشته شد و درحالى كه مورد مهر خدا بود درگذشت ، در آن حالى كه مى فرمود منم فرزند رسول خدا محمد، وفرزند
زَكّى وَعَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ قَتَلُوهُ عَلَى الاْيمانِ وَ اَطاعُوا فى
آنكس كه زكات داد و خدا را پرستش كرد پس او را دانسته و از روى عمد كشتند، كشتندش بر حال ايمان و پيروى كردند در
قَتْلِهِ الشَّيْطانَ وَلَمْ يُراقِبُوا فيهِ الرَّحْمنَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى سَيِّدى
(اين كارشان يعنى ) كشتن آن حضرت از شيطان و ملاحظه نكردند درباره آن حضرت از خداى رحمان خدايا درود فرست بر آقا
وَمَوْلاىَ صَلوةً تَرْفَعُ بِها ذِكْرَهُ وَتُظْهِرُ بِها اَمْرَهُ وَتُعَجِّلُ بِها نَصْرَهُ
و مولايم درودى كه بالا برى بدان نامش را و چيره سازى بدان فرمانش را و شتاب كنى بدان در ياريش
وَاخْصُصْهُ بِاَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضاَّئِلِ يَوْمَ الْقِيمَةِ وَزِدْهُ شَرَفاً فى اَعْلى
و مخصوصش گردان به بهترين اقسام فضائل در روز قيامت و بيفزا بر شرفش در بلندترين
عِلِّيّينَ وَبَلِّغْهُ اَعْلى شَرَفِ الْمُكَرَّمينَ وَارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِكَ فى
درجات بهشت و برسان او را به برترين شرافت گرامى داشتگان و بالا بر او را از شرافت رحمتت
شَرَفِ الْمُقَرَّبينَ فىِ الرَّفيعِ الاَْعْلى وَبَلِّغْهُ الْوَسيلَةَ وَالْمَنْزِلَةَ الْجَليلَةَ
به شرافت مقربان در بلندترين جايگاهها و او را برسان به مقام وسيله و منزلت شايسته
وَ الْفَضْلَ وَالْفَضيلَةَ وَالْكَرامَةَ الْجَزيلَةَ اَللّهُمَّ فَاجْزِهِ عَنّا اَفْضَلَ ما
و فضل و فضيلت و بزرگوارى بس شايان خدا، پس او را پاداش ده از ما بهترين پاداشى كه
جازَيْتَ اِماماً عَنْ رَعِيَّتِهِ وَصَلِّ عَلى سَيِّدى و مَوْلاىَ كُلَّما ذُكِرَ
به يك پيشوا از رعيتش مى دهى و درود فرست بر آقا و سرورم هر زمان كه نامش برده شود
وَكُلَّما لَمْ يُذْكَرْ يا سَيِّدى و مَوْلاىَ اَدْخِلْنى فى حِزْبِكَ وَزُمْرَتِكَ
و هرگاه كه برده نشود اى آقاى من و اى مولاى من مرا در حزب خود و زمره خود داخل گردان
وَاسْتَوْهِبْنى مِنْ رَبِّكَ وَرَبّى فَاِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ جاهاً وَقَدْراً وَمَنْزِلَةً
و بخواه بخششم را از پروردگار خودت و پروردگار من زيرا تو را نزد خدا آبرو و مقام و منزلتى
رَفيعَةً اِنْ سَئَلْتَ اُعْطيتَ وَاِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ اَللَّهَ اللَّهَ فى عَبْدِكَ
والا است كه اگر چيزى بخواهى به تو مى دهد و اگر وساطت كنى پذيرفته مى شود خداى را خداى را (در نظر بگير) درباره بنده
وَمَوْلاكَ لا تُخَلِّنى عِنْدَ الشَّداَّئِدِ وَالاَْهْوالِ لِسُوَّءِ عَمَلى وَقَبيحِ
و دوستت وامگذار مرا هنگام سختيها و هراسها در برابر كردار بد و رفتار زشت
فِعْلى وَعَظيمِ جُرْمى فَاِنَّكَ اَمَلى وَرَجآئى وَثِقَتى وَمُعْتَمَدى
و گناه بزرگم زيرا توئى آرزو و اميد و تكيه گاه و محل اعتماد
وَوَسيلَتى اِلىَ اللَّهِ رَبّى وَرَبِّكَ لَمْ يَتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ اِلَى اللَّهِ
و وسيله ام به درگاه خدا پروردگار من و پروردگار تو كسى متوسل نشود به خدا
بِوَسيلَةٍ هِىَ اَعْظَمُ حَقّاً وَلا اَوْجَبُ حُرْمَةً وَلا اَجَلُّ قَدْراً عِنْدَهُ مِنْكُمْ
بوسيله اى كه حقش بزرگتر و حرمتش لازمتر و مقامش شايسته تر باشد در پيش او از شما
اَهْلَ الْبَيْتِ لا خَلَّفَنِىَ اللَّهُ عَنْكُمْ بِذُنُوبى وَجَمَعَنى وَاِيّاكُمْ فى جَنَّةِ
خاندان ، خدا مرا از شما جدا نكند بخاطر گناهانم و گرد آورد مرا با شما در بهشت
عَدْنٍ الَّتى اَعَدَّها لَكُمْ وَلاَِوْلِياَّئِكُمْ اِنَّهُ خَيْرُ الْغافِرينَ وَ اَرْحَمُ
عدن كه آماده كرده است آن را براى شما و دوستان شما كه براستى او بهترين آمرزندگان و مهربانترين
الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اَبْلِغْ سَيِّدى وَمَوْلاىَ تَحِيَّةً كَثيرَةً وَسَلاماً وَارْدُدْ
مهربانان است خدايا برسان به آقاى من و سرورم تحيتى بسيار و سلامى (زياد) و بازگردان
عَلَيْنا مِنْهُ السَّلامَ اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ وَصَلِّ عَلَيْهِ كُلَّما ذُكِرَ السَّلامُ
از او نيز بر ما سلامى كه براستى تو بخشنده و بزرگوارى و درود فرست بر او هر زمان كه ذكر سلامى بشود
وَكُلَّما لَمْ يُذْكَرْ يا رَبَّ الْعالَمينَ
و هرگاه نشود اى پروردگار جهانيان
مؤ لّف گويد كه ما آن زيارت را در اعمال روز عاشورا نقل كرديم و در اواخر باب صلواتى بر حجج طاهره عليهم السلام نقل خواهيم كرد كه صلوات مختصرى بر امام حسين عليه السلام نيز در آن مندرج خواهد بود و خواندن آن را نيز ترك مكن