در اين زمينه نيز آيات فراوانى در قرآن کريم آمده است که به ناگزير به بخشى از آنها اشاره مى کنيم:
(لَقَد ارسَلنا رُسُلَنا بِالبَيٍّناتِ وأَنزَلنا مَعَهُمُ الکِتابَ والمِيزانَ لِيَقُومَ الناسُ بِالقِسطِ) (حديد/35)
رسولان خود را با دلايل روشن ارسال کرديم وبا آنان کتاب وميزان را فرو فرستاديم تا مردم قسط ودادگرى به پا دارند.
(قُل امَرَ رَبّى بِالقِسطِ) (اعراف/39)
(خداوند به پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم) دستور داده است که) بگو امر کرده است مرا پروردگارم به قسط.
(فَاًِذا جاء رَسُولُهُم قُضِى بَينَهُم بِالقِسطِ وهُم لا يُظلَمُونَ) (يونس/47)
هنگامى که پيامبرشان آمد، بين آنان به قسط قضاوت کرده وبدان‌ها ظلمى نشد.
(الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِى الا ُمّى الَّذِ‌ى يَجِدُونَهُ مَکتُوباً عِندَ‌هُم فِى التَّوراهِ والا ًِنجِيلِ يَأمُرُ‌هُم بِالمَعرُوفِ ويَنهاهُم عَنِ المُنکَرِ ويُحِلُّ لَهُمُ الطَّيٍّباتِ ويُحَرّمُ عَلَيهِمُ الخَبائثَ ويَضَعُ عَنهُم اِصرَ‌هُم والا َ‌غلالَ الَّتِى کانَت عَلَيهِم فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وعَزّرُوهُ ونَصَرُوهُ واتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِ‌ى أُنزِلَ مَعَهُ اولئِکَ هُمُ المُفلِحُونَ) (اعراف/157)
آنان که پيروى کنند از رسول وپيغمبر اُمى که در تورات وانجيلى که در دست آنهاست (نام ونشانش را) نگاشته مى يابند (که آن رسول) آنها را امر به هر نيکويى ونهى از هر زشتى خواهد کرد وبر آنان هر طعام پاکيزه ومطبوع را حلال وهر پليد منفور را حرام مى گرداند واحکام پررنج ومشقتى را که (از جهل ونادانى) چون زنجير به گردن خود نهاده‌اند، همه را برمى دارد؛ پس آنان که به او گرويدند واز او حرمت وعزت نگاه داشتند ويارى او کردند ونورى را که به او نازل شد پيروى نمودند، آن گروه به حقيقت رستگاران عالمند.
اين آيه، عمده آن چيزى را که مى خواستيم ارائه کنيم دربر دارد. وقتى وظايف پيامبر فرمان دادن به تمامى نيکى ها ونهى از تمام بدى ها است، وظايف جانشينان او ووظيفه نظام اسلامى منتسب به پيامبر نيز همين موارد خواهد بود). همچنين بزرگ‌ترين خدمت به مردم باز کردن زنجيرهاى جهل وگمراهى از انديشه آنهاست.
(اِنَّ اللهَ يَأمُرُ بِالعَدلِ والا‌ِحسانِ واًِيتاءِ ذِ‌ى القُربى ويَنهى عَنِ الفَحشاءِ والمُنکَرِ والبَغى) (نحل/90)
همانا خدا خلق را فرمان به عدل واحسان مى دهد وبه بذل وعطاء خويشاوندان امر مى کند واز افعال زشت ومنکر وظلم نهى مى کند.
بديهى است اين دستور، دستورى عام است که شامل نظام سياسى اسلامى ورهبران وکارگزاران حکومتى نيز مى شود.