با چنين سيرت انقلابى است که ستم وبيداد ريشه کن شود وعدالت رخ نمايد وامنيتى همه جانبه - که لازمه رشد وکمال همه جانبه است - حاکم گردد، چنانکه در خبرى از امام صادق عليه السلام ويژکيهاى دولت آن حضرت چنين آمده است: اذا قام القائم حکم بالعدل وارتفع فى ايامه الجور، وامنت السبل، واخرجت الارض برکاتها، ورد کل حق الى اهله، ولم يبق آهل دين حتى يظهروا الاسلام، ويعترفوا بالايمان، اما سمعت الله سبحانه يقول: (وله اسلم من فى السموات والارض طوعا وکرها واليه يرجعون).(23) وحکم بين الناس بحکم داود، وحکم محمد صلى الله عليه وآله وسلم، فحينئذ تظهر الارض کنوزها وتبدى برکاتها، ولا يجد الرجل منکم يومئذ موضعا لصدقته ولا لبره، لشمول الغنى جميع المومنين.(24) هنگامى که قائم قيام کند، به عدل حکم نمايد ودر روزگار او بيداد بتمامه نابود گردد وراهها امن شود وزمين برکات خود را آشکار سازد وهر حقى به صاحبش برگردانده شود وهيچ پيرو دينى نماند مگر آنکه به اسلام درآيد وبا ايمان شناخته شود، نشنيده اى که خداى سبحان مى فرمايد: هر که (وهر چه) در آسمانها وزمين است، خواه وناخواه او را گردن نهاده است، وهمه به سوى او باز گردانده مى شوند. و(مهدى) در ميان مردم به روش داوود ومحمد صلى الله عليه وآله وسلم حکم کند. آن هنگام زمين گنجهاى خود ر آشکار سازد وبرکاتش را ابراز دارد وهمگان چنان بى نياز شوند که چون کسى بخواهد صدقه اى دهد وبخشش نمايد، مستحقى نيابد. بدين ترتيب با ظهور دولت مهدى عليه السلام وتحولى اساسى، همه آرمانهاى اصلاحى بشر تحقق مى يابد. عدالت بمامه طلوع مى کند، بيداد بکلى غروب مى نمايد، امنيت در همه وجوهش بر سر مردمان سايه مى افکند، ديانت حکومت مى يابد، برکات بتمامه آشکار مى گردد وهمگان بى نياز مى شوند. در پهنه تاريخ، پيوسته آرمان مصلحان اين بوده است که شر وبدى را پس زنند وخير ونيکى را ميداندار نمايند، مردمان را از بندگى غير خدا خارج سازند وبه بندگى خدا سير دهند وروابط اقتصادى واجتماعى را به سامانى آرمانى درآورند وامنيتى همه جانبه براى شکوفا شدن استعدادهاى آدمى فراهم سازند. با بر پايى دولت مهدى عليه السلام اين آرمانهاى اصلاحى که يادش نيز شور آفرين وتحرک زاست، محقق مى شود. از امير مؤمنان عليه السلام در توصيف دولت مهدى عليه السلام چنين نقل شده است: يذهب الشر ويبقى الخير ويذهب الزنا ويذهب الربا ويقبل الناس على العبادات والشرع والديانه والصلوه فى الجماعات وتطول الاعمار وتودى الامانات وتحمل الاشجار وتتضاعف البرکات وتهلک الاشرار وتبقى الاخياره.(25) بدى از بين مى رود ونيکى برقرار مى ماند، وزنا از بين مى رود وربا محو مى شود ومردم به عبادات وشرع وديندارى ونماز با جماعت روى مى کنند وعمرها طولانى مى گردد وامانتها ادا مى شود ودرختان پربار مى شوند وبرکتها چند برابر مى گردد وبدان نابود مى شوند ونيکان برقرار مى مانند.

پاورقی:

(23) قرآن، آل عمران /. 83
(24) الارشاد، ص344 - 343، کشف الغمه، ج 2، ص 465، بحار الانوار، ج 52، ص339 - 338.
(25) لطف الله الصافى الگلپايگانى، منتخب الاثر فى الامام الثانى عشر، الطبعه الثالثه، مکتبه الصدر، طهران، ص 474