در نوجوانيش همه مويش سپيد شد ...
ای كاش ياد مادرش اينقدر غم نداشت
مردی كه بين خانۀ خود هم غريب بود
مثل حسين همسر دلسوز هم نداشت
مثل حسين شاعر و نقاش و روضه خوان
مثل حسين ؛ فرشچيان ؛ محتشم نداشت
از كل خانوادۀ خود مادری تر است
تاريخ گفته مادر او هم حرم نداشت
از ياد كوچه ها جگرش پاره پاره بود ...
اين قلب زخم خورده ، نيازی به سم نداشت
بر پيكر امام ، جسارت روا نبود ...
حتی اگر كه آن همه جود و كرم نداشت
شاعر : ابوالفضل ملک نیا