و سئل ابوجعفر (علیه السلام) عن سباع الطیر و الوحش حتی ذکر له القنافذ و الوطواط و الحمیر و البغال و الخیل، فقال: لیس الحرام الا ما حرم الله فی کتابه، و قد نهی رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) عن اکل لحوم الحمیر یوم خبیر، و انما نهاهم من اجل ظهورهم ان یفنوها و لیست الحمیر بحرام، ثم قراء هذه الایه، قل لا اجد فیما اوحی الی محرماً علی طاعم یطمعه الا ان یکون میته او دماً مسفوحاً او لحم خنزیر فانه رجس او فسقاً اهل لغیر الله؛(1)(2)
از امام باقر (علیه السلام) سؤال شد درباره حیوانات درنده از پرندگان و وحوش و نام جوجه تیغی و خفاش و الاغ و قاطر و اسب نیز برده شد، امام فرمود: حرام نیست مگر آن چه خداوند در کتابش حرام فرموده و به تحقیق که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در جنگ خیبر از خوردن گوشت الاغ نهی کرد و علت نهی آن بود که آنان را نخورند تا از سواری شان استفاده شود و الا الاغ حرام نیست سپس این آیه را تلاوت کردند بگو در آن چه بر من وحی شده، حرامی نمی یابم، به جز این که مردار باشد، یا خونی که از بدن حیوان بیرون ریخته یا گوشت خوک که اینها همه پلیدند، یا حیوانی که به گناه هنگام سر بریدن نام غیر خدا بر آن برده شده است.
***********************************
1) انعام، آیه 145.
2) المقنع، ص 418.