عن عیص بن القاسم، عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: سالته عن رجل، خیر امراته فاختارت نفسها بانت منه؟ قال: لا، انما هذا شی ء کان لرسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) خاصه.(1) امر بذلک ففعل، و لواخترن انفسهن لطلقهن و هو قول الله عزوجل: قل لازواجک ان کنتن تردن احیاه الدنیا و زینتها فتعالین امتعکن و اسرحکن سراحاً جمیلاً؛(2)(3)
عبص بن قاسم روایت می کند که از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم از مردی که زنش را مخیر کرده است که اختیار داشته باشد، هر گاه بخواهد از شوهرش جدا شود، امام فرمود: خیر چنین نیست و جز این نیست که این حکم اختصاص به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) داشته، مأمور به این شده و آن را انجام داده است.
و اگر زنان ایشان طلاق اختیار می کردند، طلاقشان می داده و این همان گفته خدای - عزوجل - است که می فرماید: به همسرانت بگو اگر شما زندگی دنیا و زروق و برق آن را می خواهید، بیایید با هدیه ای شما را بهره مند سازم و شما را به طرز نیکویی رها سازم.
***********************************
1) جناب آقای علی اکبر غفاری در توضیح این بخش از حدیث چنین آورده است: ای هذا التخییر و وجوب الطلاق علیه لو اخترن انفسهن و حصول البینونه بهذا الطلاق من دون جواز رجعه لو وقع مما خص به رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) لیس لغیره (ر.ک: فروع کافی، ج 6، ص 137 پاورقی شماره 10).
2) احزاب، آیه 28.
3) فروع کافی، ج 6، ص 137، ح 3.