عن جابر، عن ابی جعفر (علیه السلام) قال: قال: رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) من کتم شهاده او شهد بها لیهدر بها دم امری مسلم، اتی یوم القیامه لوجهه ظلمه مد البصر، و فی وجهه کدوح تعرفه الخلائق باسمه و نسبه، و من شهد شهاده حق لیحیی بها حق امری مسلم، اتی یوم القیامه ولوجهه نور مد البصر تعرفه الخلائق باسمه و نسبه؛ ثم قال ابوجعفر (علیه السلام): الاتری ان الله تبارک و تعالی یقول: واقیموا الشهاده لله؛(1)(2)
جابر از امام باقر (علیه السلام) نقل کرد که: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کسی که شهادت و گواهی دادن را کتمان کند یا شهادت به آن دهد که خون مسلمانی را به واسطه آن هدر دهد، یا از مالش محروم شود روز قیامت او را می آورند، در حالی که تا چشم کار می کند، رویش سیاه است و در چهره اش خراشی است که همه مخلوقات او را با نام و نشان می شناسند، و کسی که به حق گواهی دهد تا حق مسلمانی را زنده کند، روز قیامت به حالی وارد می شود که تا چشم کار کند، صورتش نورانی است و همه آفریده ها او را با نام و نشان می شناسد، آن گاه امام باقر (علیه السلام) فرمود: آیا نمی بینی که خداوند - تبارک و تعالی - می فرماید: به خاطر خداگواهی و شهادت بدهید.
عن هشام بن سالم، عن ابی عبدالله (علیه السلام) فی قول الله عزوجل و من یکتمها فانه آثم قلبه(3) قال: بعد الشهاده؛(4)
هشام بن سالم از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که آن حضرت درباره گفته خدای - عزوجل -: و هر که آن را بپوشاند و کتمان کند، به درستی که قلبش بیمار و دل مرده است فرمود: بعد از شهادت و گواهی دادن.
***********************************
1) طلاق، آیه 2.
2) فروع کافی، ج 7، ص 380، ح 1.
3) بقره، آیه 283.
4) فروع کافی، ج 7، ص 381، ح 2.