امام صادق علیه السّلام فرمودند: از پدرم شنیدم به یکى از دوستانشان که از زیارت (مقصود زیارت قبر امام حسین علیه السّلام است) سؤال کرده بود مىفرمودند:
چه کسى را زیارت مىکنى و چه کسى را با این زیارت اراده مى نمائى؟ یعنى با این زیارت قصد تقرّب به چه کسى را دارى؟
عرض کرد:
مراد و مقصودم خداوند تبارک و تعالى است، یعنى قصدم تقرّب به خدا مىباشد.
حضرت فرمودند:
کسى که به دنبال زیارت ، یک نماز خوانده و با این نماز قصد تقرّب به خدا را داشته باشد در روزى که خدا را ملاقات مىکند بر او نورى احاطه کرده باشد که تمام اشیائى که او را مىبینند صرفا نور مشاهده نمایند و خداوند متعال زوّار قبر مطهّر امام حسین علیه السّلام را مورد اکرام قرار داده و آتش جهنّم را از رسیدن به آنها باز مىدارد، و زائر در نزد حوض کوثر مقامى بسیار مرتفع و مرتبه ای لا یتناهى دارد و امیرالمؤمنین علی علیه السّلام که در کنار حوض ایستادهاند با او مصافحه کرده و وى را از آب سیراب مىفرماید و احدى در وارد شدن بر حوض بر وى سبقت نمىگیرد مگر پس از او و سیراب شدن او و پس از سیراب گشتن به جایگاهش در بهشت برگشته در حالى که فرشته ای از جانب امیرالمؤمنین علیه السّلام با او بوده که به صراط امر میکند براى وى پائین بیاید و با او مدارا کرده تا از روى آن بگذرد و به آتش جهنّم فرمان مىدهد که حرارت و سوزشش را به او نرساند تا وى از آن گذر کند و نیز با او فرستاده اى است که امیرالمؤمنین امام علی علیه السّلام آن را فرستادهاند.
منبع : ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ۱جلد، دار المرتضویه – نجف اشرف، چاپ: اول، ۱۳۵۶ش
مصافحه امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) با زوار امام حسین (صلوات الله علیه)
- بازدید: 794