امام موسی کاظم علیه السلام در گلایه از شیعیان فرمودند:
اگر شيعيان خود را جدا و مشخص کنم، در میان آنان جز حراف نیابم.
اگر آنان را امتحان کنم، همگی مرتد از کار در آیند.
اگر آنان را در بوته آزمایش گذارم، از هزار نفر يک نفر خالص پیدا نشود.
اگر آنان را غربال كنم، جز آنچه نزد من است، در غربال نماند.
آنان مدت‌هاست، بر اریکه‌ها لمیده‏‌اند و می‌گویند، ما شيعه امیرالمؤمنین علیه السلام هستيم.
درصورتی که شيعه امیرالمؤمنین علیه السلام فقط كسى است كه اعمال او گفتارش را تصديق كند.

متن عربی :
◀ لَو مَيَّزتُ شِيعَتِی لَم أجِدهُمْ إلَّا وَاصِفَةٌ،
◀ وَ لَو اِمتَحَنْتُهُمْ لَما وَجَدتُهُمْ إِلَّا مُرتَدِّين،
◀ وَ لَو تَمَحَّصْتُهُمْ لَما خَلَصَ مِنَ الْألفِ وَاحِد،
◀ وَ لَو غَربَلْتُهُمْ غَربَلَةً لَم يَبقَ مِنْهُم إلَّا مَا كانَ لِی،
◀ إنَّهُمْ طَالَ مَا اتَّكَوا عَلى الْأرَائِِک،
◀ فَقَالُوا نَحنُ شِيعَةُ عَلِیّ (علیه السلام)،
◀ إنَّما شِيعَةُ عَلِیٍّ (علیه السلام) مَنْ صَدَّقَ قَولَهُ فِعْلُه.

منبع :
الكافی‏، ج ‏۸، ص ۲۲۸
مرآة العقول، ج ۲۶، ص ١٦١
تنبیه الخواطر، ج ۲، ص ۱۵۲