شکوه بزرگداشت میلاد آخرین گوهر تابناک، از خاندان رسالت، همه جا نمایان است، زیرا زاد روز مهدی، بازمانده خاندان برگزیدگان الهی است. طلوغ خورشیدی است که پیامبران الهی نوید بر آمدنش را داده اند. آری، نیمه شعبان است: زنده کننده خاطره امید و انتظار و یادآور میعاد امتی راستین با پیشوای خود، و دمنده روح پایمردی و تلاش در مسیر او نیمه شعبان، نقطه عطف حیات امت شیعه است. حیاتی با دو حد، حدی که سراسر سختی بوده، اما پر امید، حماسه انتظار، و حد دیگر که حیات آفرین است و متحرک، حماسه ظهور. این چه روزی است؟
میلاد یگانه برافرازنده پرچم توحید و عدل در کران تا کران هستی. میلاد مهدی است، تجلی پیامبر اکرم در همه ابعاد خلق و خلق، و احیاء کننده جهان بینی توحید .... تا همه در پیشگاه تنها یک خدا به سجده در افتند، و تنها یک دین را پذیرا شوند، و تنها یک رهبر را. آری، میلاد حجت بن الحسن (علیه السلام) است. او که وارث خلافت الهی است در زمین، و ... خود هدایت شده الهی و هدایتگر جهان انسانی. امامی که بگاه ظهورش، امتیازات جاهلی از بین می رود، و همه در حکومت عدلگستر او برادر و برابر خواهند زیست. و دیگر نه ستمی خواهد ماند و نه ستمگری و نه ستمکشی.
و تمام عالم را پرهیزگاران راه خدا به ارث خواهند برد. از این رو بایسته است تا بکوشیم هر چه با شکوه تر، میلاد امام مهدی (علیه السلام) را بر پا کنیم. و از آنجا که شناخت امام یکی از بنیانهای اساسی اسلام است، شما را برای شناخت بیشتر به خواندن این نوشتار کوتاه فرا می خوانیم، تا اصالت این عقیده بر حق خود را بیان داریم، تا اگر در گذر زمان و تاریخ، با افرادی مواجه شدیم که در استواری این اعتقاد ترید کردند، و آن را خاطره ای ذهنی، و یا عارضه ای غیر اسلامی جلوه دادند، این مختصر راهنمایمان باشد. 

نوشتن دیدگاه