دعاؤه عليه السلام
لقضاء الحوائج فى ليلة الجمعة
عن البزوفرى: خرج عن الناحية المقدسة: من کانت له الى اللّه تعالى حاجة، فليغتسل ليلة الجمعة بعد نصف الليل، و يأتى مصلّاه، و يصلّى رکعتين، يقرأ فى الرکعة الاولى الحمد، فاذا بلغ (اِيَّاکَ نَعْبُدُ و اِيَّاکَ نَسْتَعينُ) يکرّرها مائة مرة، و يتمّم فى المائة الى آخر السورة.
و يقرأ سورة التوحيد مرةّ واحدة، و يسبّح فيهما سبعة سبعة، و يصلّى الرکعة الثّانية على هيئة الاولى، و يدعو بهذا الدعاء:
اَللَّهُمَّ اِنْ اَطَعْتُکَ فَالْمَحْمِدَةُ لَکَ، و اِنْ عَصَيْتُکَ فَالْحُجَّةُ لَکَ، مِنْکَ الرَّوْحُ و مِنْکَ الْفَرَجُ، سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ و شَکَرَ، سُبْحانَ مَنْ قَدَرَ و غَفَرَ.
اَللَّهُمَّ اِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَيْتُکَ فَاِنّى قَدْ اَطَعْتُکَ فى اَحَبِّ الْاَشْياءِ اِلَيْکَ، و هُوَ الْاِيمانُ بِکَ، لَمْ اَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً و لَمْ اَدْعُ لَکَ شَريکاً، مَنّاً مِنْکَ بِهِ عَلَى لا مَنّاً مِنى بِهِ عَلَيْکَ.
وَ قَدْ عَصَيْتُکَ يا اِلهى عَلى غَيْرِ وَجْهِ الْمُکابَرَةِ، و لاَ الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِيَّتِکَ، و لاَ الْجُحُودِ بِرُبُوبِيَّتِکَ، وَ لکِنْ اَطَعْتُ هَواى و اَزلَّنى الشَّيْطانُ.
فَلَکَ الْحُجَّةُ عَلَى و الْبَيانُ، فَاِنْ تُعَذِّبْنى فَبِذُنُوبى غَيْرَ ظالِمٍ، و اِنْ تَغْفِرْ لى و تَرْحَمْنى، فَاِنَّکَ جَوادٌ کَريمٌ، يا کَريمُ يا کَريمُ - حتّى تنقطع النّفس.
ثمَّ يقول:
يا امِناً مِنْ کُلِّ شَىء، و کُلُّ شَىء مِنْکَ خائِفٌ حَذِرٌ، اَسْأَلُکَ بِاَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَىء، و خَوْفِ کُلِّ شَىء مِنْکَ اَنْ تُصَلِّى عَلى مُحَمَّدٍ و الِ مُحَمَّدٍ و اَنْ تُعْطِيَنى اَماناً لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ وُلْدى و سائِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَى، حَتَّى لا اَخافَ اَحَداً و لا اَحْذَرَ مِنْ شَىء اَبَداً، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىء قَديرٌ، و حَسْبُنا اللَّهُ و نِعْمَ الْوَکيلُ.
يا کافى اِبْراهيمَ نَمْرُودَ، و يا کافى مُوسى فِرْعَونَ، وَ ياکافى مَحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ الْاَحْزابَ، اَسْأَلُکَ اَنْ تُصَلِّى عَلى مُحَمَّدٍ و الِ مُحَمَّدٍ و اَنْ تَکْفِيَنى شَرَّ فُلانَ بْنِ فُلانٍ.
ثمّ يسجد و يسأل حاجته.
دعاى آن حضرت
براى برآورده شدن حاجات
از بزوفرى روايت شده که گويد: از ناحيه مقدّسه چنين صادر شد: هر کسى حاجتى دارد، شب جمعه بعد از نيمه شب غسل کرده و در مصلاّيش قرارگرفته و دو رکعت نماز گذارد، در رکعت اوّل سوره حمد را بخواند، آنگاه که به (ايّاکَ نَعْبُدُ وَ اِيَّاکَ نَسْتَعينُ) رسيد آنرا صد بار تکرار کند، و با آخرين دفعه سوره را تمام کند.
و سپس سوره توحيد را يکبار خوانده و ذکر رکوع و سجده را 7 بار بگويد، رکعت دوم را نيز اينگونه بخواند آنگاه بگويد:
پروردگارا! اگر تو را اطاعت کردم حمد و سپاس از آنِ توست، و اگر عصيان تو را نمودم حجّت و دليل تو را شايد، نشاط و گشايش از جانب توست، پاک و منزه است آنکه نعمت ارزانى داشت و شکر گذارد، پاک و منزّه است آنکه توانا شد و بخشيد.
بارالها! اگر عصيان تو را نمودم در بهترين امور نزدتو، يعنى ايمان به تو و اعتقاد بعدم وجود شريک و فرزندى برايت، مطيع توگرديدم، اين امر منّتى است از تو بر من نه منّتى باشد از من بر تو.
پروردگارا! گناه کردن من نه از جنبه تکذيب تو، و نه از جنبه خروج از ساحت عبوديّت و بندگى تو، و نه بجهت انکار ربوبيّت تو مى باشد، بلکه پيروى هواى نفس کرده و شيطان مرا فريب داد.
حجّت و دليل براى توست، اگر در مقابل گناهانم مرا عذاب کنى ستمگر نبوده، و اگر مرا آمرزيده و مشمول رحمتت گردانى بدرستى که تو بخشنده و بزرگوارى، اى بزرگوار اى بزرگوار ... تا آنکه نفس تمام شود.
سپس بگويد:
اى آنکه از هر چيز در امانى و همه اشياء از تو هراسان و در وحشتند، از تو مى خواهم بحق در امان بودنت از هر چيز و هراس هرچيز از تو، بر محمّد و خاندانش درود فرستاده و به من درجان و خانواده و فرزندان و آنچه بمن ارزانى داشته اى امنيّتى عطا فرمايى که از هيچ کس نترسيده و از کسى بيمى بخود راه ندهم، تو برهرکار توانائى، و خداوند براى ما کافى بوده و او بهترين وکيل است.
اى کفايت کننده ابراهيم در مقابل نمرود، و اى کفايت کننده موسى در مقابل فرعون، و اى کفايت کننده محمّد - که درود خدا بر او و خاندانش باد - در مقابل گروههاى مختلف، از تو مى خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستى، و مرا از شر فلان پسر فلان رهايى بخشى.
سپس بسجده رفته و حاجت خود را بطلبد.

نوشتن دیدگاه