قوله عليه السلام
فى تکليف العباد فى زمن الغيبة
فَلْيَعْمَلْ کُلُّ امْرِىء مِنْکُمْ بِما يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَ يَتَجَنَّبُ ما يُدنيهِ مِنْ کَراهَتِنا وَ سَخَطِنا، فَاِنَّ اَمْرَنا بَغْتَةٌ فُجْأَةٌ حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا يُنْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلى حَوْبَةٍ.
سخن آن حضرت
در وظيفه مردم در زمان غيبت
پس هر يک از شما بايد کارى بکند که وى را به محبت و دوستى ما نزديک مى کند، و از آنچه که خوشايند ما نبوده و باعث کراهت و خشم ماست دورى گزيند، زيرا فرمان و امر ما ناگهان فرا مى رسد، در هنگاميکه توبه و بازگشت براى او سودى ندارد، و پشيمانى او از گناه، از کيفر ما نجاتش نمى بخشد.