حضرت موسی بن جعفر علیه السلام به هشام فرمود: یا هشام ان لقمان قالابنه تواضع للحق تکن اعقل الناس و ان الکیس لدی الحق یسیر یا بنی ان الدنیا بحر عمیق قد غرق فیها عالم کثیر فلتکن سفینک تقوی الله و حشوها الایمان و شراعها التوکل و قیمها العقل و دلیلها العلم و سکانها البصر ای هشام !لقمان به پسرش گفت حق را گردن نه تا عاقلترین مردم باشی، همانا زیرکی در برابر حق ناچیز است. پسر عزیزم دنیا دریای ژرفی است که خلقی بسیار در آن غرق شدند (اگر از این دریا نجات می خواهی) کشتیت در انی دریا، تقوی و پرهیزکاری الهی است و حشو آن ایمان و بادبانش توکل و ناخدایش عقل و رهبرش علم و دانش و لنگرش شکیبائی باشد. **کافی، ج 1، ص 18. ***
عن مفضل بن عمر قال کنت عند ابی عبد الله علیه السلام فذکرنا الاعمال فقلت انا ما اضعف عملی فقال مه استغفر الله ثم قال لی ان قلیل العمل مع التقوی خیر من کثیر العمل بلا تقوی قلت کیف یکون کثیر بلا تقوی قال نعم مثل الرجل یطعم طعامه و یرفق جبرانه و یوطی ء رحله فاذا ارتفع له الباب من الحرام دخل فیه فهذا العمل بلا تقوی و یکون الاخر لیس عنده فاذا ارتفع اله الباب من الحرام لم یدخل فیه
مفضل بن عمر گوید خدمت امام صادق علیه السلام بودم که موضوع اعمال مطرح شد من گفتم عمل من چه اندازه کم و ضعیف است. حضرت فرمود: خاموش باش از خدا آمرزش بخواه. آنگاه فرمود عمل کم با تقوی بهتر از عمل بسیار بی تقوی و پرهیزکاری است. عرض کردم چگونه عمل بسیار بی تقوی می باشد؟ فرمود آری مانند مردم که از غذای خود به مردم می خوراند و با همسایگان مهربانی می کند و در خانه اش باز است ولی چون دری از حرام به نظرش رسد بدان در آید. این است عمل بدون تقوی و دیگری هست که اینها گذارد ولی چون در حرامی بنظرش رسد بدان وارد نشود. **کافی، ج 3، ص 121، خبر 7. ***
یعقوب ابن شعیب گوید شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود خدای عزوجل بنده ای را از خواری گناه به عزت تقوی و پرهیزکاری نبرد جز آنکه بی نیازش کند بدون مال و عزیزش کند بدون فامیل و مأنوس کند بدون آدمی زاد (یعنی با خود مأنوسش سازد) **مدرک سابق، خبر 8. ***
حضرت صادق علیه السلام از یکی از یاران خود پرسید فتی به چه کسی می گویند او در پاسخ عرض کرد فتی را به جوان می گوییم. حضرت فرمود: اما علمت ان اصحاب الکهف کانو کلهم کهولاً فسماً هم الله فتیة بایمانهم آیا نمی دانی که اصحاب کهف همگی کامل مرد بودند اما خدا آنها را بعنوان فتنه نام برده (جوانان) چون ایمان به پروردگار داشتند سپس حضرت اضافه فرمود: (من بالله و اتقی فهو الفتی) هر کس به خدا ایمان داشته باشد و تقوا و پرهیزکاری پیشه کند جوانمرد است. **تفسیر نمونه، ج 12، ص 357. ***
آری این جوانمردان موحد آن دنیای آلوده را که با تمام وسعتش، زندان جانکاهی بود ترک گفتند و به غار خشک و تاریکی که ابعادش، فضایی بیکران می نمود، روی آوردند. درست همچون حضرت یوسف پاکدامن که هر چه به او اسرار کردند اگر تسلیم هوسهای سرکش همسر زیبای عزیز مصر نشوی زندان تاریک وحشتناک در انتظار تو است او بر استقامتش افزود و سرانجام این جمله عجیب را به پیشگاه خداوند عرضه داشت. رب السجن احب الی مما یردعوننی الیه و الا تصرف عنی کیدهن اصب الیهن پروردگارا زندان با آن همه دردهای جانکاهش نزد من از این آلودگی که مرا به آن دعوت می کند محبوبتر است و اگر وسوسه های آنها را از من دفع نکنی من در دام آنها گرفتار خواهم شد و قلب من با آنها متمایل می گردد و از جاهلان خواهم بود (فاستجاب له ربه فصرف عنه کیدهن) پروردگارش این دعای خالصانه او را اجابت کرد و مکر و نقشه آنها را از او بگردانید. **تفسیر نمونه، ج 12، ص 398. ***
تقوی و پرهیزکاری، حضرت یوسف علیه السلام را به مقام عالی و صاحب عظمت و جلال، در پیشگاه خداوند متعال رساند.
در عدةالداعی از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که وقتی زلیخا اذن خواست که به منزل یوسف رود به او گفته شد که کراهت داریم و می ترسیم که تو را بر یوسف داخل نمائیم؛ به جهت آن کارها که از تو نسبت به او شده است. گفت من نمی ترسم از آن کسی که از خدا می ترسد. پس چون داخل شد، یوسف علیه السلام به او گفت که یا زلیخا چرا رنگت تغیر کرده است گفت الحمد الله الذی جعل الملوک بعضه عبیداً بمعصیتهم و جعل العبید بطاعتهم ملوکاً حمد به خداوند که قرار گذاشت پادشاهان را عبد و غلام به سبب گناهانشان؛ و بنده و غلام را هم به سبب اطاعت به خدا، پادشاه قرار گذاشت. فرمود یا زلیخا چه تو را خواند، به آنچه از تو صادر شد گفت: حسن و زیبایی صورت تو ای یوسف. گفت: پس چه می کردی اگر می دیدی پیغمبری را که نامش محمد صلی الله علیه و آله است و در آخر الزمان ظاهر خواهد شد.
احسن منی وجهاً و احسن منی خلقاً و اسمح منی کفاً او از جهت صورت از من زیباتر است و از جهت خلق از من بهتر است. زلیخا گفت: راست گفتی فرمود: چگونه دانستی که من راست گفتم؟ گفت آن وقت که اسم او را بردی، دوستی او در دل من افتاد پس خداوند متعال وحی به یوسف کرد که زلیخا راست گفت و من دوست دارم زلیخا را، به جهت آنکه محمد صلی الله علیه و آله و آل را دوست دارد. پس فرمود که او را تزویج کند. **منتخب قوامیس الدرر، ص 174. ***
در حدیث وارد است وجود مقدس حضرت خاتم النبین صلی الله علیه و آله فرمودند: الا ان عدو محمد من عصی الله و ان قربت قرابته و ان حبیب محمد صلی الله علیه و آله من اطاع الله و ان بعدت لحمته
آگاه باشید به درستی که دشمن محمد صلی الله علیه و آله کسی است که معصیت و گناه خدا را کند اگر چه به من نزدیک باشد و دوست محمد صلی الله علیه و آله کسی است که اطاعت خدا را کند اگر چه نسبت او از من دور باشد. معیار فضیلت انسان تقوی و پرهیز و اجتناب از محرمات الهی و بندگی است. **منهاج الدموع، ص 137. ***
در حدیث وارد است که روزی حضرت امام باقر علیه السلام برخوردند به سعدالخیر و دیدند که او مثل ابر بهار و زن بچه مرده گریه می کند. حضرت گریه او را پرسیدند عرض کرد: چرا گریه نکنم گریه سزاوار من است، زیرا من شجره ملعونه در قرآن و از نسل بنی امیه می باشم. حضرت باقر علیه السلام فرمود: لست منهم انت منا اهل البیت اما سمعت قول الله تعالی یحکی عن ابراهیم فمن تبعثی فانه منی
حضرت باقر علیه السلام به او فرمودند تو از بنی امیه نیستی تو از ما اهل بیت پیغمبری. آیا نشنیده ای که خداوند از حضرت ابراهیم نقل می کند که او فرمود هر کسی مطابعت مرا بنماید از من است. **مدرک سابق. ***
در کتاب معانی الاخبار به استناد محکم مرقوم است که علی بن موسی الرضا علیه السلام زمانی که در خراسان سکونت داشت یک روز از بزرگان اصحاب در مجلس او حاضر بودند و زید بن موسی نیز در آن مجلس بود و با اهل مجلس از مفاخر خویش سخن همی کرد و ما و من همی گفت. علی بن موسی الرضا اگر چند با اهل مجلس حدیث می فرمود، سخنان زید را نیز می شنید، پس روی به زید کرد: فقال یا زید اغرک قول بقالی الکوفة ان فاطمه احصنت فرجها فحرم الله ذریتها علی النار و الله ما ذلک الا الحسن و الحسین و ولدبطنها حاصه فاما ان یکون موسی بن جعفر علیه السلام یطمع الله یصوم نهاره و یقوم لیله و تعصیه انت ثم تجئیان یوم القیامة سواء فانت اعز علی الله عزجل منه ان علی ابن الحسین کان یقول لمحسینا کفلان من الاجر و لمسیننا ضعفان من العذاب
همانا فاطمه علیها سلام معصوم است از همه محرمات و خداوند حرام کرده است آتش جهنم را بر فرزندان او سوگند به خدای که این حدیث وارد نشده است مگر در حق حسن و حسین و زینب و ام کلثوم که از بطن فاطمه علیها سلام اند. هان ای زید! موسی بن جعفر علیه السلام اطاعت خدای کند و روزها روزه بدارد و شبها از بهر عبادت بر پای بایستد و تو عصیان خداوند کنی، آیا هنگامی که وارد محشر شوید تو با او در نزد خداوند یک درجه خواهید داشت؟ مگر ندانسته ای که علی بن الحسین علیه السلام می فرماید: که خوبان ما را در ازای یک ثواب دو اجر دهند و بدان ما را به جای یک نافرمانی دو عذاب کنند.
چون سخن بدینجا آورد روی به (حسن الوشا) کرد فرمود ای حسن این آیه تبارک را از قرآن کریم چگونه قرائت می کنی: قال نوح انه لیس من اهلک انه عمل غیر صالح حسن عرض کرد یابن رسول الله جماعتی (عمل غیر صالح) خوانند و گروهی تنوین داخل عمل نکنند (عمل غیر صالح) دانند و کنعان را پسر نوح نخوانند. فرمود حاشا همانا او پسر نوح بود لکن چون در حضرت حق گناهکار شد او را از پسر نوح نفی کرد کذا من کان منا لم یطع الله لیس منا و انت اذا اطعت الله فانت منا اهل البیت یعنی همچنین است کسی که در نسب و نژاد از ما باشد و اطاعت خدا را نکند از ما نیست و تو ای حسن با اینکه از خویشاوندان ما باشد و اطاعت خدا را نکند از ما نیست و تو ای حسن با اینکه از خویشاوندان ما نیستی چون خدا را فرمانبردار باشی در شمار اهل بیت خواهی بود. **ناسخ التواریخ، ج امام حسن علیه السلام، ج 1، ص 143. ***
هر که باشد اگر تقوی و پرهیزکاری و اجتناب محرمات الهی داشته باشد، در روز قیامت به درجات عالی می رسد و اما اگر بر خلاف دستور الهی و پیغمبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام رفتار کند در جهنم، در عذاب خواهد شد.
نامه 27 حضرت علی علیه السلام به محمد بن ابابکر (که یکی از خواص یاران امام علیه السلام بود) و در این نامه او را بعدالت بین مردم و تقوی و پرهیزکاری و سختی مرگ و عذاب روز قیامت یاد آوری نمود.
در همان نامه خطاب می کند: فاحذروا ناراً قعرها بعید و حرها شدید و غذابها جدید دار لیس فیها رحمة و لا تسمع فیها دعوة و لا یفرح فیها کربة بترسید از آتشی که گودی و گرمی آن بی اندازه و عذاب و گرفتاری آن تازه است. (دوزخ) سرائی است که در آن رحمت و مهربانی نیست و درخواست پذیرفته نمی گردد و غم و اندوه بر طرف نمی شود. **نامه 27. ***
چنانکه در قرآن مجید می فرماید: ان الذین کفروا بآیاتینا سوف تصلیهم ناراً نضجت جلودهم بدلناهم جلوداً غیرها لیذوقو العذاب ان الله کان عزیزاً حکیماً
کسانیکه به آیات ما کافر شدند به زودی آنها را در آتشی وارد می کنیم که هر گاه پوستهای تن آنها (در آن) بریان گردد (و بسوزد) پوستهای دیگری به جای آن قرار می دهیم تا کیفر را بچشند. خداوند توانا و حکیم است. **سوره نساء، آیه 56. ***
و سرنوشت مجرمان و کافران در روز قیامت (پناه می برم به خدای عزوجل) شرح می فرماید: (74) کان المجرمین فی عذاب جهنم خالدون (75) لا یفتر عنهم و هم فیه مبلسون
مجرمان و گنهکاران در عذاب جهنم جاودانه می مانند هرگز عذاب از آنها تخفیف نمی یابد و آنها در آنجا از همه چیز مأیوسند و هیچگونه راه نجاتی ندارند. **سوره زخرف، آیات 74 - 75. ***
در روز قیامت بعضی از دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند مگر پرهیزکاران. امام صادق علیه السلام می فرماید: الا کل خلة کانت فی الدنیا فی غیر الله عزوجل فانها تصیر عداوة یوم القیامة بدانید هر دوستی که در دنیا برای خاطر خدا نباشد در قیامت تبدیل به عداوت و دشمنی می شود. **تفسیر نمونه، ج 21، ص 111. ***

نوشتن دیدگاه