نام مبارک: حسین، لقب: سیدالشهدا، کنیه: اباعبد الله، نام پدر: حضرت علی (علیه السلام)، نام مادر: حضرت فاطمه (علیها السلام)، تاریخ تولد: سه شنبه / پنجشنبه ۵ / ۳ شعبان سال ۴ هجری، محل تولد: مدینه منوره، مدت امامت: ۱۱ سال و ۱۱ ماه، محل شهادت: گودال قتلگاه - کربلای معلی، تاریخ شهادت: جمعه ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری، علت شهادت: بیعت نکردن با یزید و نیز به سبب بغض با پدرش (علیه السلام)، نام قاتل: شمر بن ذی الجوشن، مرقد مطهر: کربلای معلی، زیارت مخصوص آن حضرت روز دوشنبه می باشد. منا اثنا عشر مهدیا، اولهم علی بن ابی طالب و آخرهم التاسع من ولدی، و هو القائم بالحق، یحیی الله تعالی به الارض بعد موتها، و یظهر به دین الحق علی الدین کله و لو کره المشرکون، له غیبه یرتد فیها اقوام و یثبت فیها علی الدین آخرون، فیوذون و یقال لهم: (متی هذا الوعد ان کنتم صادقین) (1) اما ان الصابر فی غیبته علی الاذی و التکذیب، بمنزله المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (صلی الله علیه و آله). (2)
حسین بن علی (علیه السلام) فرمودند: دوازده امام از ما هستند. علی بن ابی طالب اول آنان و آخرشان نهمین فرزند من و قائم به حق می باشد. خداوند به برکت وجودی وی زمین مرده را زنده و آباد می کند و دین حق را بر تمام ادیان پیروز می گرداند، اگر چه مشرکین نپسندند. مهدی مدتی از نظرها غایب می گردد. در زمان غیبت گروهی از دین خارج می شوند، اما گروهی دیگر ثابت قدم خواهند ماند. و از این رو، اذیتها خواهند دید. از باب سرزنش به آنان گفته می شود: اگر در گفتارتان صادقید پس زمان موعود (قیام قائم (علیه السلام)) کی فرا می رسد؟ ولی بدانید که هر کس در ایام غیبت، آزار و تکذیب دشمنان را تحمل کند مانند کسی است که در رکاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با شمشیر بجنگد.

پاورقی :
(1) سوره ملک، ۲۵:۶۷.
(2) کمال الدین، ج ۱: ص ۳۱۷ / ح ۳۷، عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج ۱: ص ۶۸ / ح ۳۶، کفایه الاثر، ص ۲۳۱، اعلام الوری، ص ۳۸۴، اثبات الهداه، ج ۱: ص ۴۷۹ / ح ۱۳۴، بحار الانوار، ج ۳۶: ص ۳۸۵ / ح ۶.

نوشتن دیدگاه