مطلب مهمی که معمولا افراد رو به ضلالت میکشه اینه که بدون اینکه قرآن رو بشناسن و بفهمن که چیه و یا اصلا کامل بخونن به همه آیات اون و تفاسیری که صرفا نظر برخی افراده عمل میکنن و نتیجه اون میشه فتنه و ضلالت.

خداوند متعال در قرآن میفرماید :
هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ‌ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّـهُ ۗ وَالرَّ‌اسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَ‌بِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ‌ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ(سوره آل عمران آیه 7)
او کسی است که این کتاب (آسمانی) را بر تو نازل کرد، که قسمتی از آن، آیات «محکم» [= صریح و روشن‌] است؛ که اساس این کتاب می‌باشد؛ و قسمتی از آن، «متشابه» است اما آنها که در قلوبشان انحراف است، به دنبال متشابهاتند، تا فتنه‌انگیزی کنند (و مردم را گمراه سازند)؛ و تفسیر (نادرستی) برای آن می‌طلبند؛ در حالی که تفسیر آنها را، جز خدا و راسخان در علم، نمی‌دانند. (آنها که به دنبال فهم و درکِ اسرارِ همه آیات قرآن در پرتو علم و دانش الهی) می‌گویند: «ما به همه آن ایمان آوردیم؛ همه از طرف پروردگار ماست.» و جز صاحبان عقل، متذکر نمی‌شوند.
خود قرآن میگه که قرآن بعضا موجب گمراهی میشه:
سوره ی بقره آیه 26:
 ... يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ  (خداوند افراد زیادی را با مثل هایش گمراه میکند و افراد زیادی را هدایت میکند و جز گمراهان را گمراه نمیکند)
سوره ی مائده آیه 64:
... وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرً‌ا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّ‌بِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرً‌ا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ...
مسلّماً آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می افزاید...
سوره ی مائده آیه 68:
 ... وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرً‌ا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّ‌بِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرً‌ا ۖ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِ‌ينَ
بی تردید آنچه [چون قرآن] از سوی پروردگارت بر تو نازل شده بر سرکشی و کفرِ بسیاری از آنان می افزاید، پس بر [سرکشی و کفرِ] قومِ کافر غمگین مباش

قرآن به تنهایی موجب هدایت نیست !
امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام به شخصی فرمود: بپرهیز از آنکه قرآن را به رای و اندیشه خود تفسیر کنی ، پیش از آنکه بوسیله عالمان آنرا فهمیده باشی ، زیرا چه بسا تنزیلی است که شبیه سخن آدمیان است و چون کلام خداست ، تاویلش شبیه سخن آدمیان نیست ، همانگونه که چیزی از مخلوقات خدا شبیه خدا نیست و همچنین کار خداوند تبارک و تعالی شبیه به چیزی از کردارهای آدمیان نیست و چیزی از کلام خداوند شبیه به سخن آدمیان نمی ماند. به این سبب که کلام خدای تبارک و تعالی صفت اوست و سخن آدمیان کردارهای ایشان است ، پس کلام خدا را به سخن آدمیان تشبیه نکن که هلاک و گمراه میشوی {1}

امام باقر علیه السلام میفرمایند : هیچ چیز مانند تفسیر قرآن از اندیشه ی آدمیان دورتر نیست. چرا که ابتدای یک آیه مربوط به یک چیز ، وسط آن مربوط به چیز دیگر و پایانش مربوط به چیزی دیگر است ... {2}پس قرآنی که از طرف خداوند به پیامبرش نازل شده ، تفسیر و تاویلش هم باید از طرف خداوند به پیامبرش نازل بشه
امام صادق علیه السلام فرمودند : قرآن دارای محکم و متشابه است ، به محکم باید ایمان آورد و عمل کرد و معتقد بود ولی متشابه را باید ایمان آورد اما عمل نکرد. {3}
پس اینکه میگن باید به کل آیات قرآن عمل کرد حرفی غلط است که روایات اهل بیت (علیهم السلام) بیانگر این موضوع هستن.مثلا آیاتی که به جنگ کردن دستور میدن و آیات منسوخ و.... که ان شاء الله در آینده واضح تر بیان خواهد شد.

منابع :
{1} التوحید ص 265
{2} تفسیر العیاشی ج1 ، ص17 - تفسیر البرهان ج1 قبل از شروع سوره ی حمد
{3} العیاشی ج1 ص22

نوشتن دیدگاه