محمد بن طلحه بن محمد بن الحسن، ملقب به کمال الدین قرشی نصیبی عدوی شافعی ( ۵۸۲ ق - ۶۵۲ ق )، مکنا به ابوسالم. وزیری ادیب که در عمریه (روستایی از نصیبین) تولد یافت و بعد از آن به نیشابور کوچ نمود و ولایت وزارت دمشق را به عهده گرفت و سپس وزارت را رها کرد و گوشه گیری برگزید و در شهر حلب وفات نمود. از کتب وی می توان العقد الفرید للملک السعید و مطالب السوول فی مناقب آل الرسول و الدر المنتظم فی السر الاعظم - خ را نام برد. (الاعلام، ج ۶: ص ۱۷۵) خداوند متعال را خلیفه ای است که در آخر الزمان هنگامی که زمین از ظلم و ستم پر شده باشد ظهور می کند و آن را پر از عدل و داد می گرداند. این امام مهدی که به فرمان خدا قیام می کند جمله مذاهب را از میان بر می دارد و جز دین خالص (اسلام) باقی نمی ماند. (1)
پاورقی :
(1) ینابیع الموده، ص ۴۱۰.
ابن طلحه
- بازدید: 767