14- در اطلاع حضرت صادق علیه السلام بر غیب شیخ طوسی از داود بن کثیر رقی روایت کرده که گفت نشسته بودم خدمت حضرت صادق علیه السلام که ناگاه ایشان از پیش خود به من فرمود ای داود به تحقیق که عرضه شد بر من علمای شما روز پنجشنبه پس دیدم بین اعمال تو صله و احسان تو را به پسر عمت فلان پس این مطلب مرا خشنود گردانید. همانا صله تو او را سبب می شود که عمر او زود فانی و اجل او منقطع شود. داود گفت مرا پسر عمی بود معاند و دشمن اهلبیت و مردی خبیث خبر به من رسید که او و عیالش بد می گذرانند. پس برای نفقه او براتی نوشتم و نزد او فرستادم.پیش از آنکه به سوی مکه توجه کنم چون به مدینه رسیدم خبر داد مرا بدین مطلب حضرت امام صادق علیه السلام.
صله ارحام و احسان به برادران نعمت و عمر انسان را زیاد می کند عبدالرحمن بن حجاج از امام موسی بن جعفر علیه السلام روایت کرده که فرمود در بنی اسرائیل مردی صالح بود همسری مانند خود صالحه داشت. مرد مذبور شبی در خواب دید که شخصی به نزد او آمده و بدو گفت خدای تعالی عمر تو را فلان مقدار مقدر فرمود و مقرر داشته که نیمی از عمر تو در وسعت و فراخی بگذرد و نیم دیگر آن به سختی و فشار و فقر اکنون تو مخیری هر کدام را مقدم داری (اگر می خواهی آن نیمی که در فراخی و ثروتی است مقدم بدار و نیم دوم زندگی را در سختی بگذران و اگر خواهی سختی و فقری را مقدم بدار و نیمه دوم زندگی را در فراخی و وسعت و ثروت بگذران) مرد صالح گفت من زنی صالحه دارم که با من در زندگی شریک است من با وی مشورت می کنم و اطلاع می دهم چون صبح شد به زن گفت من چنین خوابی دیده ام زن بدو گفت همان فراخی و ثروت و وسعت را در نیمه اول زندگی اختیار کن شاید خدا به ما رحم کند و نعمت را بر ما تمام گرداند چون شب دوم شد همان شخص به نزد وی آمد و بدو گفت کدام را اختیار کردی مرد صالح گفت من همان فراخی را در نیمه اول انتخاب کردم او هم پذیرفت و رفت و از روز دیگر دنیا از هر طرف بدو رو آور شد و نعمت او زیاد گشت زن که چنان دیدید و گفت بوسیله این اموال به خویشان خود و نیازمندان دیگر رسیدگی کن و به همسایگان و برادرانت از این اموال بده (و همچنان پیوسته او را به صله رحم و احسان و کارهای نیک وادار می کرد) تا چون نیمی از عمر او گذشت همان مرد را در خواب دید که به نزد وی آمده گفت خدای تعالی به خاطر قدردانی از رفتاری که تو در این مدت انجام دادی (و احسانی که کردی) همه عمر را در فراخی و نعمت مقرر فرمود تا پایان عمر مقرر داشت که به همین وضع به سر بری**کیفر گناه، ج 2، ص 17.***.

نوشتن دیدگاه