آقا چه میشود به غلامت کرم کنی
با گوشه ی نگاه  دلش را حرم کنی

از بس که با گنه دلتان را شکسته ام
لایق نیم نگه به دل مضطرم  کنی

یک گوشه ی نگاه تو دل را جلا دهد
دل میدهم تو را که شما گوهرم کنی

آقا مدال نوکریت را ز من نگیر
من سینه میزنم که تو عاشقترم کنی

ازکاروان عشق تو جامانده ام حسین
آیا  شود مرا  تو مقیم حرم کنی؟

یک جرعه ای بده تو ز صهبای کربلا
تا مست آن شراب می کوثرم کنی

شعر از : مرتضی شاهمندی