سنگ‏ها بر سوگ تو ندبه می‏خوانند؛ در غروبی که شاخه ‏ات را شکسته بودند.
امشب، جای پای دوست، در خانه خالی است و ترنم مهربانی، بی ‏حدیث حضور او، خاموش است.
... علی، شبانه یاس می‏کارد! شبانه، داغ دلش را به خاک می‏گوید؛ اگرچه فردا صبح، از سمت خانه همسایه بوی نان آید.
دوباره بغض حسن با حسین می‏گیرد.
و جای خالیِ مادر به خانه می ‏پیچد.
کجاست فاطمه امشب؟ کجاست بانوی نور؟

رزیتا نعمتی