و اما اینکه فرموده است: (ای وای بر اسیری زنهای کوفه) مقصود از آن، زنها و دخترانی هستند که به دست لشکریان سفیانی دوم در نجف و کوفه اسیر می شوند، و آنها را بر وسائط نقلیه سوار می کنند و به محلی بنام (ثویه) (که نام جائی در نزدیکیهای نجف اشرف است و در آنجا قبر کمیل بن زیاد نخعی، یکی از اصحاب خاص امیر المؤمنین (علیه السلام) قرار دارد و نام فعلی آن حی الحسین است) می برند، و پس از جرم و جنایت و آدمکشی، وقتی که می خواهند آنها را با اموال سرقت شده و به غارت رفته به عنوان غنائم جنگی حرکت دهند و با خود همراه ببرند، بدون اینکه کوچکترین بی احترامی بدانها بشود ناگهان لشکریان خراسانی و یا سپاهیان سید حسنی، از ایران فرا می رسند و خود را به لشکریان سفیانی می رسانند و شبانه تمامی آنها را می کشند و حتی یکنفر از آنها را زنده نمی گذارند و زنان را آزاد، و اموال غارت شده را از آنان شده را از آنان باز پس می گیرند، و لذاست که سلمان می گوید المستفدون و یا المستقذون عشیة.