147. فأما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه وأما من خفت موازینه فأمه هاویه وماأدراک ما هیه نار حامیه
اما کسی که ترازوهایش (اعمالش) سنگین است، در یک زندگی خوشنود کننده خواهد بود، و اما کسی که ترازوهایش (اعمالش) سبک است، پناهگاهش هاویه (دوزخ) است. و تو چه می دانی هاویه چیست؟ آتشی است سوزان.
ابن شهر آشوب با استناد به روایتی از امام جعفر صادق (علیه السلام) آورده است: فأما من ثقلت موازینه امیرمؤمنان است و و أما من خفت موازینه یعنی کسی که ترازوهایش (اعمالش) سبک است و منکر ولایت علی است، پناهگاهش هاویه (دوزخ) است.(447)
بحرانی نیز با استناد به روایتی از امام رضا (علیه السلام) که آن حضرت از پدر و جدشان (علیه السلام) نقل فرموده اند، آورده است:
آیه فأما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه درباره حضرت علی (علیه السلام) نازل شده است.(448)
حسکانی به نقل از ابن عباس می گوید:
نخستین کسی که در قیامت، کفه حسناتش در ترازوی سنجش اعمال، برتری می یابد، علی بن ابی طالب است؛ زیرا در میزان اعمال او جز حسنات نیست، کفه دیگر او خالی است و فارغ از گناه؛ زیرا او لحظه ای هم گناه نکرده است. (آن گاه ابن عباس بن این آیه استناد می کند:) فأما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه.(449)

447) مناقب ابن شهر آشوب، ج 2، ص 151.
448) تفسیر برهان، ج 4، ص 499.
449) شواهد التنزیل، ج 2، ص 367، ح 1149.