از نظر اسلام مسجد مرکز عبادت و بندگی خداست و مرکز اجتماع فرهنگی مسلمانان است، از این رو هم متولیان مسجد باید افراد صالح و شایسته و مؤمن باشند و هم برنامه هایی که در مسجد اجرا می شود باید سازنده و رشد دهنده و آموزنده باشد، بنابراین معماران و آباد کنندگان مساجد باید اهل ایمان و تقوا و پرهیزکاری باشند نه کسانی که اعتقادی به خدا و قیامت ندارند، از این رو قرآن کریم می فرماید: ما کان للمشرکین ان یعمروا مساجد الله (322)؛ مشرکان و بیگانگان از دین اسلام حقی در آبادی و تعمیر مساجد ندارند .
در آیه ی بعد می فرماید: انما یعمر مساجد الله من ءامن بالله و الیوم الاخر و اقام الصلوة و اتی الزکوة و لم یخش الا الله فعسی أولئک ان یکونوا من المهتدین ؛ (323) یعنی مساجد خدا را تنها کسانی باید آباد کنند که به خداوند و روز قیامت معتقد باشند، علاوه بر آن نماز را بر پا دارند و زکات اموالشان را پرداخت کنند و جز از خداوند متعال ترس و هراس ندارند، امید است که چنین افرادی از هدایت یافتگان باشند، بنابراین از این آیه استفاده می شود که متولیان و معماران مساجد باید دارای سه شرط باشند:
الف - از جهت اعتقادی: مؤمن به خدا و قیامت باشند؛ من ءامن بالله و الیوم الاخر .
ب - از جهت علمی: نماز را بر پا دارند و اهل زکات باشند؛ و اقام الصلوة و اتی الزکوة .
ج - از جهت روحی: شجاع و با صلابت باشند؛ ( و لم یخش الا الله ) . (324)
322) توبه / 17 .
323) توبه / 18 .
324) تفسیر نور / ج 5 / ص 33 .
