بهارِ سرمه چشم دو عالم است غبارت *** اگر چو جاده دهی بوسه جای پای علی را
نفس به یاد دمی میزنم که مرگ درآید *** مگر به گوش گران بشنوم صدای علی را
مگر به روی خیال علی دو دیده بر بندم *** که سر به سجده نهم یک زمان خدای علی را
به نقد هر دو جهان کیمیای خود نفروشم *** خریده ام به بهای دلم بلای علی را
بریده عالم و آدم ز من، ولی نبریدم *** از این شکسته دل بینوا، نوای علی را
تو یوسف ار چه به چاهی، همین بست که شنیدی *** به شب صدای جگرسوز گریه های علی را
زند به جان سلامت شرر ز ننگ ملامت *** هر آنکه همچو تو دارد به سر هوای علی را
منبع : مجله موعود ،شهریور 1383 ، شماره 46