سيّد بن طاووس (ره) به سند معتبر از جمیل بن درّاج روایت كرده است كه مردی به خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام آمد و گفت ای مولای من ، سنّم بالا رفته است و خویشان من مُردند و مونسی ندارم و می ترسم كه مرا نیز مرگ دریابد.
حضرت فرمود كه برادران مؤمن صالح برای انس گرفتن بهترند از اقارب و اگر درازی عمر خود و خویشان و دوستان را خواهی این دعا را بعد از هر نماز بخوان :
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَللّهُمَّ اِنَّ رَسُولَكَ الصّادِقَ الْمُصَدَّقَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ قالَ اِنَّكَ قُلْتَ ما تَرَدَّدْتُ في شَيْءٍ اَنَا فاعِلُهُ كَتَرَدُّدي في قَبْضِ رُوحِ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَاَكْرَهُ مَسآئَتَهُ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجَّلْ لِوَلِيِّكَ الْفَرَجَ وَالْعافِيَةَ وَالنَّصْرَ وَلا تَسُؤْني في نَفْسي وَلا في اَحَدٍ مِنْ اَحِبَّتي
خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد خدایا این مطلب را پیامبر راستگوی تصدیق شده که درود تو بر او و آلش باد فرمود که همانا تو فرموده ای من در کاری که می کنم مردّد نشدم مانند مردّد شدنم در گرفتن روح بنده مؤمنم او مرگ را خوش ندارد و من هم ناراحتی او را خدایا پس درود فرست بر محمد و آل محمد و شتاب کن در فرج ولیّ خود و عافیت و یاریش و بد حالم مکن درباره خودم و نه درباره یکی از دوستانم.

و اگر خواهی یك یك از دوستان خود را نام ببر و بگو: وَ لافي فُلانٍ وَ لا في فُلانٍ؛
راوی گفت: چون بر این دعا مداومت كردم چندان عمر یافته ام كه از زندگانی ملول شده ام و این دعا بسیار معتبر است و در جمیع كتب دعا نقل شده است.هر كس این دعا را بعد از نمازهای فریضه اش بخواند انقدر زنده می ماند تا از زندگی خسته شود .

منابع:
الدعوات - قطب الدين الراوندي - ص 134
فلاح السائل ص 168 – 167
بحار الأنوار- ج 83 - ص 7