نامه امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام به یكى از فرمانداران در سال ۳۸ هجرى، (نوشته اند این نامه به مالك اشتر نوشته شد)
پس از یاد خدا و درود ، همانا تو از كسانى هستى كه در یارى دین از آنها كمك مى گیرم، و سركشى و غرور گناهكاران را در هم مى كوبم. و مرزهاى كشور اسلامى را كه در تهدید دشمن قرار دارند حفظ مى كنم، پس در مشكلات از خدا یارى جوى، و درشتخویى را با اندکی نرمى بیامیز. در آنجا كه مدارا كردن بهتر است مدارا كن، و در جایى كه جز با درشتى كار انجام نگیرد، درشتى كن، پر و بالت را برابر رعيّت بگستران، با مردم گشاده روى و فروتن باش، و در نگاه و اشاره چشم، در سلام كردن و اشاره كردن با همگان یكسان باش، تا زورمندان در ستم تو طمع نكنند، و ناتوانان از عدالت تو مأیوس نگردند. با درود

متن عربی روایت:
و من كتاب له ( عليه السلام ) إلى بعض عماله :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّكَ مِمَّنْ أَسْتَظْهِرُ بِهِ عَلَى إِقَامَةِ الدِّينِ وَ أَقْمَعُ بِهِ نَخْوَةَ الْأَثِيمِ وَ أَسُدُّ بِهِ لَهَاةَ الثَّغْرِ الْمَخُوفِ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ عَلَى مَا أَهَمَّكَ وَ اخْلِطِ الشِّدَّةَ بِضِغْثٍ مِنَ اللِّينِ وَ ارْفُقْ مَا كَانَ الرِّفْقُ أَرْفَقَ وَ اعْتَزِمْ بِالشِّدَّةِ حِينَ لَا تُغْنِي عَنْكَ إِلَّا الشِّدَّةُ وَ اخْفِضْ لِلرَّعِيَّةِ جَنَاحَكَ وَ ابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَكَ وَ أَلِنْ لَهُمْ جَانِبَكَ وَ آسِ بَيْنَهُمْ فِي اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ التَّحِيَّةِ حَتَّى لَا يَطْمَعَ الْعُظَمَاءُ فِي حَيْفِكَ وَ لَا يَيْأَسَ الضُّعَفَاءُ مِنْ عَدْلِكَ وَ السَّلَامُ .

نهج البلاغه، نامه ۴۶