حاکم نیشابوری از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:
وَقَدْ تَوَاتَرَتِ الْأَخْبَارُ فِي التَّفَاسِيرِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ، وَغَيْرِهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِه أَخَذَ يَوْمَ الْمُبَاهَلَةِ بِيَدِ عَلِيٍّ ، وَحَسَنٍ ، وَحُسَيْنٍ وَجَعَلُوا فَاطِمَةَ وَرَاءَهُمْ، ثُمَّ قَالَ: " هَؤُلَاءِ أَبْنَاؤُنَا وَأَنْفُسُنَا وَنِسَاؤُنَا، فَهَلُمُّوا أَنْفُسَكُمْ وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَكُمْ {ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ} .
به تواتر ثابت شده است در کتاب‌های تفسیری از عبد الله بن عباس و غیر او که رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز مباهله دست علی و حسن و حسین (علیهم السلام) را گرفت و فاطمة الزهرا (سلام الله علیها) را پشت خود قرار دادند و فرمودند: اینان زنان ما و فرزندان ما و جان ما هستند پس جان و زنان و فرزندان خود را بیاورید تا مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
معرفة علوم الحدیث و کمیة اجناسه، تالیف حاکم نیشابوری، صفحه ۲۲۰، چاپ دار ابن الحزم