دیشب به سرم باز هوای دگر افتاد
در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد
چشمم به ضریحِ شَهِ والا گهر افتاد
این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

این قبرِ غَریب الغُربا خسرو طوس است
این قبرِ مُغیث الضُّعفا شَمس شُموس است
خاكِ درِ او، مرجعِ ارواح و نفوس است
باید ز رَهِ صدق، بر این خاك در افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

این روضه‌ی پر نور، به جنّت زده پهلو
مغز مَلَك از عطر نسیمش شده خوشبو
بشنید نسیم سحری رایحه‌ی او
كز بوی بهشتیش، چنین بی‌خبر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

حورانِ بهشتی زده‌اند، در حرمش صف
خِیلِ مَلَك از نور، طَبَق‌ها همه بر كف
شاهان به ادب در حرمش گشته مُشرّف
اینجاست كه تاج از سر هر تاجوَر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

اولاد علی شافع یوم عَرَصاتند
دارای مقامات رَفیعُ الدَّرَجاتند
در روز قیامت همه اسباب نجاتند
ای وای بر آن كس كه به این دَرّه در افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

کام و دهن از نام علی یافت حَلاوت
گل در چمن از نام علی یافت طَراوت
هر کس که به این سلسله بنمود عَداوت
در روز جزا، جایگهَش در سَقَر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

هر کس که به این سلسله‌ی پاک جفا کرد
بد کرد، نفهمید، غلط کرد، خطا کرد
دیدی که یزید از ستم و کینه چه‌ها کرد
آخر به دَرَک رفت و به روحش شَرَر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

اولادِ اُمَیّه چو دَرِ کینه گشودند
بر عِترَتِ اطهار بسی ظلم نمودند
آخر همگی بِیدَقی از لعن ربودند
دیدیم که از نام و نشانشان، اثر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

حَجّاج که شد منکر هر خارقِ عادات
می کُشت به هر روز، بسی شیعه و سادات
امروز به او لعن کنند اهلِ سعادات
آوازه ی ظلمش به همه بحر و بر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

کردند جفاها بنی عبّاسِ ستمگر
مسموم شد از ظلم و جفا موسِیِ جعفر
بر قلب غریب الغربا، زَهر زد اَخگر
ظلم بنی عباس، به گیتی سَمَر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

بست آب به قبر شهدا چون مُتوکّل
در اوج فلک روح مَلَک شد متزلزل
دریا به فغان، موج زنان نعره زد از دل
در سطح زمین، غُلغُله در خشک و تر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

جِیشِ مُتوکّل، به لبِ شط بِنِشَستَند
بر زایِرِ شاه شهدا، راه ببستند
از کین، دل زَوّارِ حسین را بِشِکَستَند
از قافله ی عشق، بسی دست و سر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

یا رب به حَقِ مَنزلتِ شاه شهیدان
امسال نما لطف، به مرد و زنِ تهران
ما غرق گناهیم، تویی غافرِ عصیان
ین شعر مرا بارِ دگر در نظر افتاد
با آل علی هر كه در افتاد برافتاد!

نسیم شمال