امام باقر علیه السلام فرمودند:
درحال نماز، به‌ معنی و حقیقت نماز توجّه کن. از هر نمازی، آن قسمت را به حساب می‌آورند که با تمام دل و جان به آن توجّه کرده‌ای. در اثنای نماز، با دست و سر و ریش خود بازی نکن. با خودت فکر نکن. خمیازه نکش. کش و واکش نکن. دست‌هایت را بر روی سینه نگذار که این شیوه مجوسیان است. بر دهانت نقاب نزن. پایت را به هم نچسبان. و نه مانند شتر، از هم باز نکن. دو زانو بر روی پنجه پا ننشین. موقع سجده ساعد خود را بر زمین فرش نکن. مفاصل انگشت‌ها را نشکن؛ که تمام این کارها مایه‌ی نقصان نماز است. با حال کسالت، چرت و بی‌میلی به نماز برنخیز که این‌ها از شیوه‌ی نفاق است. خداوند سبحان نهی فرمود که مؤمنان با مستی خواب برای نماز برخیزند و در وصف منافقان فرمود: و هنگامى‌كه به نماز بر مى‌خيزند، با كسالت برمى‌خيزند؛ و در برابر مردم ريا مى‌كنند؛ و خدا را جز اندكى ياد نمى‌نمايند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۷۸
الکافی، ج۳، ص۲۹۹
بحارالأنوار، ج۸۱، ص۲۰۱
علل الشرایع، ج۲، ص۳۵۸
وسایل الشیعهًْ، ج۵، ص۴۶۳
العیاشی، ج۱، ص۲۸۲