امام صادق علیه السلام :
قُلْتُ فَمَا لِمَنْ حُبِسَ فِي إِتْيَانِهِ قَالَ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ يُحْبَسُ وَ يَغْتَمُّ فَرْحَةُ يَوْمِ الْقِيَامَةِ قُلْتُ فَإِنْ ضُرِبَ بَعْدَ الْحَبْسِ فِي إِتْيَانِهِ قَالَ لَهُ بِكُلِّ ضَرْبَةٍ حَوْرَاءُ وَ بِكُلِّ وَجَعٍ يَدْخُلُ عَلَيْهِ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ يُمْحَى بِهَا عَنْهُ أَلْفُ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ بِهَا أَلْفُ أَلْف دَرَجَةٍ وَ يَكُونُ مِنْ مُحَدَّثِي رَسُولِ اللَّهِ ص حَتَّى يَفْرُغَ مِنَ الْحِسَابِ وَ يُصَافِحُهُ حَمَلَةُ الْعَرْشِ وَ يُقَالُ لَهُ سَلْ مَا أَحْبَبْتَ وَ يُؤْتَى بِضَارِبِهِ لِلْحِسَابِ فَلَا يُسْأَلُ عَنْ شَيْءٍ وَ لَا يُحْتَسَبُ بِشَيْءٍ وَ يُؤْخَذُ بِضَبْعَيْهِ حَتَّى يُنْتَهَى بِهِ إِلَى مَلَكٍ فَيُحِيزُهُ وَ يُتْحِفُهُ بِشَرْبَةٍ مِنَ الْحَمِيمِ وَ شَرْبَةٍ مِنَ الْغِسْلِينِ وَ يُوضَعُ عَلَى مَقَالٍ فِي النَّارِ وَ يُقَالُ لَهُ ذُقْ مَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ فِيمَا أَتَيْتَ إِلَى هَذَا الَّذِي ضَرَبْتَهُ وَ هُوَ وَفْدُ اللَّهِ وَ وَفْدُ رَسُولِهِ وَ يُؤْتَى بِالْمَضْرُوبِ إِلَى بَابِ جَهَنَّمَ فَيُقَالُ انْظُرْ إِلَى ضَارِبِكَ وَ مَا قَدْ لَقِيَ فَهَلْ شَفَيْتَ صَدْرَكَ وَ قَدِ اقْتُصَّ لَكَ مِنْهُ فَيَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي انْتَصَرَ لِي وَ لِوُلْدِ رَسُولِهِ مِنْهُ
راوی گوید از حضرت امام صادق صلوات الله علیه پرسیدم
کسی که به خاطر زیارت آن حضرت زندانی شده باشد چه اجر و پاداشی به او می رسد؟
حضرت آقا امام صادق صلوات الله علیه فرمود:
به ازای هر روز حبس و ناراحتی، شادی روز قیامت برایش در نظر گرفته می شود
گفتم اگر بعد از حبس مضروب شد چه؟
امام فرمود:
به ازای هر ضربه حوریه ای برایش می دهند
و به ازای هر دردی که به بدنش برسد هزار هزار حسنه برای او در نظر گرفته می شود
و هزار هزار گناه از او پاک می گردد
و هزاران درجه و مقامش افزایش می یابد
و در زمره کسانی خواهد بود که با رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هم کلام شده و تا اینکه از حساب روز قیامت فارغ می شود.
حاملان عرش با او مصافحه می کنند و به او می گویند:
آنچه دوست داری طلب کن.
سپس کسی که او را مورد ضرب و شتم قرار داده را برای حسابرسی می آورند و از او درباره هیچ چیزی سوال نمی شود و به خاطر هیچ چیزی مواخذه نمی شود و او را از بازوانش می گیرند و به فرشتگان تحویل می دهند که
جرعه ای از آب جهنم به او می چشانند و جرعه ای از آب چرکین را می چشد
و سپس او را روی تکه ای از آتش سرخ قرار می دهند و به او می گویند:
بچش آنچه را که خود به واسطه زدن کسی که پیشاپیش فرستادی و کسی را که زدی پیام آور خدا و رسولش بود
و مضروب را نزدیک درِ جهنم آورده و به او می گویند:
کسی که تو را زده نگاه کن و
ببین چه عذاب هایی می چشد؛ آیا سینه ات آرام شد؟
این عذاب به خاطر قصاص توست!
پس پاسخ می دهد:
سپاس خدایی را که برای من و برای فرزند رسولش انتقام گرفت.
كامل الزيارات ج۱ ص۱۲۳
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج98، ص: 79
مستدرك الوسائل، ج10، ص: 280