امام صادق عليه السّلام فرمود:دعا را در چهار وقت بخوانيد:
۱-هنگام وزيدن بادها
۲-وقت زوال سايه‌ها(هنگام ظهر)
۳-وقت فرود آمدن باران
۴-هنگام ريختن اول قطرۀ خون مؤمن در راه خدا(در جبهۀ جهاد) زيرا در اين چيزهاست كه درهاى آسمان گشوده شوند
عدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي اَلْبِلاَدِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : اُطْلُبُوا اَلدُّعَاءَ فِي أَرْبَعِ سَاعَاتٍ عِنْدَ هُبُوبِ اَلرِّيَاحِ وَ زَوَالِ اَلْأَفْيَاءِ وَ نُزُولِ اَلْقَطْرِ وَ أَوَّلِ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِ اَلْقَتِيلِ اَلْمُؤْمِنِ فَإِنَّ أَبْوَابَ اَلسَّمَاءِ تُفَتَّحُ عِنْدَ هَذِهِ اَلْأَشْيَاءِ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۶
امام صادق عليه السّلام فرمود:دعاء،در چهار مورد به اجابت رسد:در نماز وتر و پس از نماز سپيده‌دم و بعد از ظهر و پس از مغرب
عنْهُ عَنْ أَبِيهِ وَ غَيْرِهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِي اَلْعَبَّاسِ فَضْلٍ اَلْبَقْبَاقِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : يُسْتَجَابُ اَلدُّعَاءُ فِي أَرْبَعَةِ مَوَاطِنَ فِي اَلْوَتْرِ وَ بَعْدَ اَلْفَجْرِ وَ بَعْدَ اَلظُّهْرِ وَ بَعْدَ اَلْمَغْرِبِ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۷
امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:دعا را در چهار جا غنيمت شماريد:وقت قرائت قرآن،وقت گفتن اذان،وقت فرود آمدن باران،وقت برخورد دو صف (حق و باطل)براى شهادت و جانبازى
علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : اِغْتَنِمُوا اَلدُّعَاءَ عِنْدَ أَرْبَعٍ عِنْدَ قِرَاءَةِ اَلْقُرْآنِ وَ عِنْدَ اَلْأَذَانِ وَ عِنْدَ نُزُولِ اَلْغَيْثِ وَ عِنْدَ اِلْتِقَاءِ اَلصَّفَّيْنِ لِلشَّهَادَةِ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۷
امام باقر عليه السّلام فرمود : شيوۀ پدرم اين بود كه وقتى حاجتى از خداوند مى‌خواست آن را هنگام زوال ظهر مى‌خواست
علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَطَاءٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: كَانَ أَبِي إِذَا كَانَتْ لَهُ إِلَى اَللَّهِ حَاجَةٌ طَلَبَهَا فِي هَذِهِ اَلسَّاعَةِ يَعْنِي زَوَالَ اَلشَّمْسِ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۷
امام صادق عليه السّلام فرمود : چون براى يكى از شما،رقّت قلب،پيدا شود دعا كنيد زيرا دل تا پاك نشود،رقيق نگردد(رقت دل نشان پاكى و دورى آن از رياست)
عنْهُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حُسَيْنِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِذَا رَقَّ أَحَدُكُمْ فَلْيَدْعُ فَإِنَّ اَلْقَلْبَ لاَ يَرِقُّ حَتَّى يَخْلُصَ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۷
امام صادق عليه السّلام فرمود : رسول خدا فرموده است :بهترين وقتى كه به درگاه خداى عزّ و جلّ در آن دعا كنيد،هنگام سحر است و سپس اين آيه را خواند كه نقل قول يعقوب عليه السّلام است:«به زودى براى شما از پروردگارم آمرزش خواهم(يوسف/۹۸)»و فرمود:تا به وقت سحر آنها را به تأخير انداخت
عدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ شَرِيفِ بْنِ سَابِقٍ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : خَيْرُ وَقْتٍ دَعَوْتُمُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ اَلْأَسْحَارُ وَ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ فِي قَوْلِ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : «سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي »وَ قَالَ أَخَّرَهُمْ إِلَى اَلسَّحَرِ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۷
امام صادق عليه السّلام فرمود : شيوه پدرم اين بود كه چون حاجتى داشت آن را هنگام ظهر طلب مى‌كرد و چون آهنگ آن مى‌نمود قبلا چيزى به عنوان صدقه به مستحق مى‌داد و قدرى عطر مى‌زد و به مسجد مى‌رفت و براى خواسته خود آنچه را مى‌خواست طلب مى‌كرد
الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: كَانَ أَبِي إِذَا طَلَبَ اَلْحَاجَةَ طَلَبَهَا عِنْدَ زَوَالِ اَلشَّمْسِ فَإِذَا أَرَادَ ذَلِكَ قَدَّمَ شَيْئاً فَتَصَدَّقَ بِهِ وَ شَمَّ شَيْئاً مِنْ طِيبٍ وَ رَاحَ إِلَى اَلْمَسْجِدِ وَ دَعَا فِي حَاجَتِهِ بِمَا شَاءَ اَللَّهُ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۷
امام صادق عليه السّلام فرمود : چون پوست بدنت لرزيد و چشمت گريان شد، توجه داشته باش كه بيقين از طرف خداوند به تو توجهى شده است
عدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَدِيدٍ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِذَا اِقْشَعَرَّ جِلْدُكَ وَ دَمَعَتْ عَيْنَاكَ فَدُونَكَ دُونَكَ فَقَدْ قُصِدَ قَصْدُكَ . قَالَ وَ رَوَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنْ أَبِي إِسْمَاعِيلَ اَلسَّرَّاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ سَعِيدٍ : مِثْلَهُ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۸
امام باقر عليه السّلام،فرمود:
به‌راستى خداى عزّ و جلّ از ميان بنده‌هاى مؤمن خود،دوستدار كسى است كه زياد دعا كند از وقت سحر تا برآمدن آفتاب
زيرا اين وقتى است كه درهاى آسمان در آن باز شود و روزى‌ها را پخش كنند و حاجتهاى بزرگ را برآورند
عنْهُ عَنِ اَلْجَامُورَانِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ أَبِي اَلصَّبَّاحِ اَلْكِنَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ اَلْمُؤْمِنِينَ كُلَّ عَبْدٍ دَعَّاءٍ فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فِي اَلسَّحَرِ إِلَى طُلُوعِ اَلشَّمْسِ فَإِنَّهَا سَاعَةٌ تُفَتَّحُ فِيهَا أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ تُقَسَّمُ فِيهَا اَلْأَرْزَاقُ وَ تُقْضَى فِيهَا اَلْحَوَائِجُ اَلْعِظَامُ
الکافي ج ۲، ص ۴۷۸