تا خاک توست دست به گوهر نمی زنم
تا کوی توست سوی جنان پر نمی زنم

من باد نیستم که زنم سر به هر دری
جز بر در سرای شما سر نمی زنم

درهای آستان تو یک لحظه بسته نیست
جایی که در گشوده بود در نمی زنم

حتّی اگر که بسته شود در به روی من
جایی نمی روم، در دیگر نمی زنم

مادر مرا به مهر و ولای تو شیر داد
من پشت پا به فطرت مادر نمی زنم

تا از گلاب ذکر، نشویم دهان خویش
بوسه بر این مزار مطهّر نمی زنم

گر باز شد به روی تو «میثم» هزار در
برگو دری به جز در حیدر نمی زنم

حاج غلامرضا سازگار