منم تا در جهان هستم به امر خالق اکبر
بگردانم زبانم را به مدح خواجه ی قنبر
ثنا گویم امامی را که وی را بی شک و شبهت
به قران در همه صورت خدا بستود و پیغمبر
به هر صورت که من گویم فزون از رحمت بی چون
علی عالی علی والی علی حیدر علی صفدر
به علم و حلم و فخر و فر به سرّ معنیش بنگر
علی قایم علی دایم علی صایم علی سرور
در این ظلمات ویرانی ز بهر ثوق انسانی
علی راحت علی رحمت علی جنت علی کوثر
به وحش و طیر و انس و جان به هر چیزی که می پرسی
علی شاه و علی ماه و علی راه و علی رهبر
در این دریای خون خواره ز بهر جان بی چاره
علی گوشه علی توشه علی دریا علی لنگر
جزای مومن و مشرک سزای هر دو را بی شک
علی نور و علی انور علی قابل علی خنجر
کسی کاو را نمیداند یقین دانم کسی باشد
علی حاکم علی عالم علی ساحل علی لنگر
به هر جسمی که جان دارد در ان معنی مکان دارد
علی خوان و علی جان و علی کان و علی گوهر
نشاید این سخن گفتن به پیش هر کالانعامی
علی اصل و علی وصل و علی نسل و علی داور
بیان امد که در قران عجب دانم که دریابی
علی نصف و علی جزء و علی کل و علی دفتر
برای جان هر کافر فرستادیم اسفل را
علی حرب و علی ضرب و علی جنگ و علی پیکر
به بستان مسلمانی برای ثوق انسانی
علی بلبل علی سنبل علی نسرین علی نستر
به غیر از مصطفی دیگر کسی چون من نمیدانم
تو ی احول اگر بینی تو دانی چون توی منکر
حسن مداح خوش خوانم محب ال عمرانم
ز نفس شهر کاشانم از ان گشتم ثنا گستر
ندارم در نظر عجبی نخواهم جنت و عقبی
منم از جان و دل جویا امیرالمومنین حیدر
حسن کاشی