أبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع وَ عَلَيْهِ جُبَّةُ خَزٍّ دَكْنَاءُ فَوَجَدُوا فِيهَا ثَلَاثَةً وَ سِتِّينَ مِنْ بَيْنِ ضَرْبَةٍ بِالسَّيْفِ وَ طَعْنَةٍ بِالرُّمْحِ أَوْ رَمْيَةٍ بِالسَّهْم.
جابر گوید امام باقر علیه‌السلام فرمودند: امام حسين عليه السّلام در حالى شهيد شد كه جبّه‌اى تیره رنگ از جنسِ خز پوشيده بود که در آن اثرِ شصت و سه ضربهٔ شمشير، نيزه و پرتابِ تير يافتند.
الکافی، ط_الاسلامیه